Schizophreny In Love l.t

32. Αντιπαλότητα

Αφού η Στεις πάει και του αγοράζει δύο ζευγάρια καινούργια ρούχα από την πόλη τον αφήνω να κάνει μπάνιο έτσι ώστε να ετοιμαστώ και εγώ και να φύγουμε. Σήμερα ο καιρός ήταν πιο ζεστός, πιο ανοιξιάτικη ημέρα στη μέση του Ιανουαρίου έτσι έχω την ευκαιρία να φορέσω κάτι πιο ανάλαφρο σαν το άσπρο μου φόρεμα. Όχι κάτι ιδιαίτερο απλά άσπρο ύφασμα με λεπτομέρειες δαντέλας στην άκρη και ανάμεσα από το στήθος και στη κοιλιά μου. Βάζω και την καπαρντίνα μου με τις μπαλαρίνες μου και μόλις βγαίνω στο σαλόνι ακούω τον περίεργο ήχο που η Στέιση αποκαλεί το γέλιο της.
Β - Τι;
Σ - Πάνε άλλαξε Σταχτοπούτα, γελάει και γυρίζω τα μάτια καθώς κάνω μεταβολή και ξανά επιστρέψω με ένα άσπρο πουλόβερ και ένα μαύρο τζιν συν την μαύρη καπαρντίνα μου.
Αφού εγκρίνει την ενδυμασία μου βγαίνει ο Λουί καθαρός και ξυρισμένος και για μια μονάχα στιγμή μου θυμίζει τόσο πολύ τον Τρέβορ. Τα γαλανά μάτια, το ίδιο ύφος περιέργειας και πάνω από όλα, ξεχωρίζουν τα βασανιστήρια που πρέπει να έχουν περάσει με τους δεύτερους εαυτούς τους. Χωρίς δεύτερη σκέψη τον πλησιάζω ξεχνώντας την Στέιση και δίνοντας του ένα γρήγορο ενθαρρυντικό φιλί.
Σ - Αμμ Εμμ πιτσουνάκια ώρα να την κάνουμε, χαχανίζει και ανοίγει την πόρτα μου για να βγούμε και την κλείσουμε πίσω μας. Τα δάχτυλα του πλέκονται με τα δικά μου φέρνοντας με πιο κοντά του καθώς περπατάμε την πλέον γνωστή διαδρομή για το σπίτι της Ντείζι και επιπλέον του Τρέβορ.
Β - Πως νιώθεις;
Λ - Πως θα έπρεπε να νιώθω όταν ξέρω ότι πάω να μου κάνουν μάγια, μου χαζό χαμογελάει αυτάρεσκος και του γυρίζω τα μάτια καθώς τα μάτια μου εστιάζουν μπροστά στην Στέιση.
Β - Δες την θετική πλευρά.. Θα τον διώξουμε από εκεί, χαμογελάω καθώς το χέρι μου ακουμπά ελαφρά το μέτωπο του όπως θα έκανα σε ένα μικρό παιδί, όπου μου το κατεβάζει για να το φιλήσει.
Λ - Δεν νιώθω απόλυτα σίγουρος, με κράτα πιο σφιχτά και μετά ξεσφίγγει.
Β - Εγώ όμως είμαι, λέω όταν φτάνουμε στο σπίτι.
Β - Πάρε αυτά για να μην έχουμε πρόβλημα, του δίνω τα χάπια Μορφίνης του πριν ανέβω τα σκαλιά της εξώπορτας της και χτυπήσω το κουδούνι και για τους τρεις μας. Ανταποκρίνονται μετά από λίγο ανοίγοντας την πόρτα διάπλατα και μας καλωσορίσουν δύο χαμόγελα.
Ν - Περάστε η Λόα είναι στην αποθήκη μας περιμένει, με σπρώχνει μέσα η Ντείζι και με οδηγεί σε μια πόρτα πιο μέσα στο υπόλοιπο σπίτι που δεν είχα ξανά δει. Όταν την ανοίγει το πρώτο που παρατηρώ είναι το τεράστιο πεντάλφα ζωγραφισμένο με άσπρη σκόνη και μια γυναίκα. Μια γυναίκα που κάθεται σταυροπόδι έξω από τον κύκλο με μάτια κλειστά που ανοίγουν ξαφνικά για να δω το άσπρο τους χρώμα. Η ανατριχίλα χορεύει στο δέρμα μου καθώς η Ντείζι με τραβά πιο μέσα στο δωμάτιο με αυτή την εξωπραγματική και τρομακτική γυναίκα.
Λο(Λόα) - Η προσωπικότητες σου νεαρέ είναι πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη.. Νιώθω μια απάθεια και ένα μίσος στη μία μεριά και μια ζέστη καρδιά γεμάτη πόθο στην άλλη.. Πλησίασε με, το χέρι της σηκώνεται και δείχνει τον Λουί χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει και μόλις ο Λουί πάει και αγγίζει το χέρι της με το δικό του το κεφάλι του πέφτει να συναντήσει τον ώμο του καθώς μια κραυγή ξεφεύγει από τον λαιμό του.
Λο - Ωωω.., λέει και αφήνει το χέρι του να πέσει στο πλευρό του κάνοντας τις κραυγές του να σταματήσουν.
Λο - Καλύτερα να ξεκινήσουμε αμέσως αλλιώς η δεύτερη προσωπικότητα σου θα εκπληρώσει ότι ήταν δημιουργημένος να κάνει, λέει και σηκώνεται απότομα δείχνοντας τον κύκλο.
Β - Όταν λέτε να εκπληρώσει ότι ήταν δημιουργημένος να κάνει εννοείται;
Λο - Να σκοτώσει ψυχή μου, ένα χαμόγελο τόσο άσπρο όσο και οι κόρες των ματιών τις κάνουν τις τρίχες από το σβέρκο μου να σηκωθούν κάγκελο καθώς η φράση επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μου κάνοντας το σχέδιο που είχα στο μυαλό μου να φαντάζει χαζό καθώς αφήνω την τύχη του σε αυτή.

*****

ΟΜΓ γνώμες?

αχ αχ αχ τι ακολουθεί!

ΑΝΕΒΉΚΑΜΕ ΣΤΗ #57 ΘΈΣΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΆΖΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΊΖΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ Μ. ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΚΑΙ ΑΚΌΜΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΣΩΣΤΆ?

ψηφίστεε κομμεντάρετεε και διαδώστεε:)