The Bad Boy's Club (Finished)

Chapter 32

Typo errors are a lot.

Chapter 32

"Vannie, pwede ba, makinig ka naman sa kin."

Huminto naman si Vanessa sa paglalakad niya dahil sa sinabi ni Adrian. Naiinis na hinarap niya ito. "Ano ba, Adrian, sinundo mo pa ako tapos aawayin mo lang pala ako." Ang aga-aga, naiinis na siya kaagad dito. She's starting her day bad already.

Kanina kasi, tinawagan siya nitong susunduin siya sa labas ng school. Actually, she really appreciated when Adrian does it—kapag sinasamahan siya nito sa loob o sa labas man ng university. Pero kanina lang, imbis magiging maayos ang araw niya, inaway siya kaagad nito at inakusahan.

He quickly said that she was cheating, that she was rooting for someone else—na hindi na niya ito mahal, na puro Samuel Ignacio na lang—that the rumors between her and Samuel were true. Hindi man lang siya nito inintindi. Sobrang stressed na niya sa mga nangyayari sa buhay—especially when herself is always getting involved with Sam's issues.

Sobrang stress na niya sa mga nangyayari sa buhay niya. She, getting involved always with Sam, her thesis, being a student council president, her own personal issues, parang mababaliw na siya. May naririnig din siyang mga chismis sa university na nangangaliwa raw siya, na may boyfriend siya pero nilalandi raw niya si Samuel Ignacio. In short, she was cheating with him.

What the heck. Sino naman ang nag-imbento ng mga chismis na iyon? Naiinis na talaga. Bago pa lang yung nangyari sa kanya—'nung bigla siyang kinidnap na hindi naman pala dapat siya kasali. Adding that Adrian was also giving her hard time right now too. Adrian wasn't trying to understand her situation. Palagi na lang ito ang dapat iniintindi.

No matter how many time she explained na wala siyang ugnayan o special connection kay Samuei Ignacio, hindi pa rin ito naniniwala. And now, they are fighting all over it again.

"Wow, bakit? Sino bang hindi maiinis, Vannie?" Adrian was being sarcastic, "I knew, alam ko Vannie. Lalake ako at alam ko kung anong nangyayari ngayon sa inyong dalawa," Here he was again, accusing her, "Alam kong unting-unti na kayong nagiging malapit sa isa't-isa, Vannie."

Napatingin naman si Vanessa sa nobyo, Adrian looked like he was really hurt, "Alam ko kung ikukumpara ako sa kanya, talagang walang-wala akong panama, Vannie. He has it all. He's rich. He came from a political clan. He saved you—us a lot of times kasi ako, mahina ako. Kasi mas magaling siya sa kin sa lahat ng bagay." Naiiyak na sabi nito sa kanya.

"Adrian, no.." Naiiyak din tuloy siya sa sinasabi nito sa kanya. Hindi naman siya tumitingin sa mga materyal na bagay—kaya siya napamahal dito noon pa man ay dahil sa ugali nito—sa pagiging nasa totoong sarili nito. She doesn't care where he came from or how rich he is, for her, she loves him for who he is. Nothing more.

"Vannie, alam ko, naguguluhan ka pa." He gave her a tight smile, pinipigilan nitong maiyak sa harap niya, "Maybe, maybe.. para sa ikakabuti nating dalawa.. para.. makapag-isip-isip ka.. Hindi naman kasi kita pinipilit Vannie e, alam mo namang lagi akong naghihintay sayo noon pa."

"Adrian.." Hindi niya alam kung anong sasabihin dito at natatakot siya sa kung ano man ang magiging desisyon nito sa relasyon nila.

"Let's give each other some space, Vannie.. Cool off muna tayo."

---

"Ate Vanessa, okay ka lang ba?" Pag-aalalang tanong ni Jason na kasamahan ni Vannie student council. Alam niyang kanina pa siya nitong napapansin na umiiyak. At alam din niyang mugtong-mugto na ang mga mata niya. She didn't even go to her classes at umiyak lang buong magdamag sa student council room.