Garip Hisler Kenti (Düzenleniyor)

Kaotik

ölüme beşik kuran nesildik
duygularımız çiçek gibi çürürdü
bulanık saçları okşar
eski coşkunluklar tesirli büyürdü

acı kaotik dizginleyememe durumu
ağızlı gözlerden akan kan yumrusuydu
siz önüne çıkanı öpen sonuncu nesil
balkon sevişmelerinizin üstü kapalıydı

Ötekilere hiç benzememişçesine
güle izin verilse dünya kucaklanırdı
mevsimin bahara rastladığı her gün
tarafların sertliği hüznü sızdırırdı

şikayet ifadesi, yüz yorgunluğu
melez bir sesi satılığa çıkaran oldu
ümidin kalan son karanlığını
aydınlığa çıkarın diyen yavuzdu