Fantasy Girl | gxg

Hoofdstuk 4 - Fantasy Girl

Herhaling:

"Scharrel?!" Mijn handen balde zich tot vuisten, "is dat het enige wat ik ben? Een scharrel?!"

Nora wou wat zeggen, maar ik onderbrak haar. "Nee, laat me met rust." Ik liep de deur uit en sloeg hem dicht. Daarna liep ik hard weg, zonder om te kijken.

+++

"Zijn jullie een stel?"

Charlotte

"Je doet echt belachelijk Charlotte."

Met een stalen gezicht bleef ik Inge negeren. Nadat ik thuis was gekomen, nog steeds woedend op Nora, belde ik Inge op. Ik vertelde haar alles, over dat ik me gebruikt voelde, over de woede die ik in me had, maar ook het verdriet. Ik vond haar zo aardig, zou ik echt een scharrel zijn geworden van Nora?
Inge kwam direct naar me toe, eerst bleef ze me troosten, maar toen ze vertelde dat ik een beetje belachelijk deed begon ik haar te negeren. Net als Nora, want ook zij overspoelt me met berichten. Ik deed mijn mobiel uit en deed alsof het me niks deed.

"Je weet niet eens of het de waarheid is, misschien deed die Pelle wel een mislukte poging om grappig te zijn?" Opperde Inge. Ik keek haar met een dodelijke blik aan, "het zal wel." Inge klapte in haar handen, "geweldig! Je praat weer tegen me." Ik sprong van de bank af en liep naar de keuken. Ik haalde twee cola's uit de koelkast en gooide eentje naar Inge. "Ik doe niet belachelijk," zei ik.

"Dat doe je wel en je weet het zelf ook. Geef het toe Charlotte, je weet niet eens waar haar broer het over had." Ik pakte haar cola af, "als jij niet achter mij staat krijg je ook geen cola."  Inge keek me kwaad aan, "Charlotte denk na, je weet niks van deze meid. Je weet niks van naar familie, van haar achtergrond. Hoe weet je zo zeker dat het serieus was?"

Ik opende mijn mond om iets te zeggen, maar sloot hem weer. Inge had gelijk, ik wist niks van Nora. Ik wist niet wie ze was, wie haar familie was en hoe haar familie deed. Ik zette Inge haar cola neer en sprong van de bank. "Ga je naar haar toe?" Ik knikte snel en haastte mezelf in mijn jas en schoenen. "Krijg ik ook een bedankje?" Vroeg Inge.

"Je mag je cola opdrinken, daar is je bedankje."

"De volgende keer ga ik hogere eisen stellen." Waarschuwde Inge mij met een zachte ondertoon. Ik trok mijn wenkbrauwen naar haar op en zag nog net, voordat ik de deur dicht deed, dat ze in lachen uitbarstte

+++

Ik klopte zacht op de deur van Nora haar appartement, ik vertelde haar niet dat ik zou komen. Ik hoopte met mijn vinger gekruist dat ze er was. De deur werd, gelukkig, al snel open gedaan. Nora glimlachte toen ze mij zag, "hey," fluisterde ze. Ik had haar stem nog nooit zo zacht gehoord. "Mag ik binnenkomen?" Vroeg ik. Ze knikte en deed de deur verder open, zodat ik binnen kon komen.

Ik deed mijn jas uit en ging op de bank zitten, Nora wist niet goed wat ze moest doen en bleef staan. Ik maakte een gebaar met mijn handen, om duidelijk te maken dat ze naast me mocht zitten. Ze ging snel zitten en zuchtte.

"Charlotte ik-" ze bleef even stil. "Het spijt me." Zeiden we tegelijkertijd. We schoten in de lach en keken elkaar aan. "Jij eerst." Zei ik. Nora knikte, "Pelle maakte een grap Charlotte, echt waar. Je moet me geloven, ik heb met een paar meiden gedate, maar heb nog maar een echte relatie gehad. Jij bent echt geen scharrel Charlotte, jij bent-"

Toen stopte ze, wat was ik eigenlijk van haar? "Een goede vriendin." Zei ze uiteindelijk. Ik glimlachte en knikte, "ook al kennen we elkaar nog maar net, het voelt alsof ik je heel lang ken." Ging ze verder. Toen stopte ze en keek naar de grond, "ik ben niet goed in dit soort gesprekken, maar ik wil zeggen dat het me spijt."

Ik beet op mijn lip, "je hoeft niet sorry te zijn Nora. Ik negeerde je en liet je niet uitspreken. Ik had niet door dat Pelle een geintje maakte en voelde me zo erg teleurgesteld." Een traan gleed over mijn wang en Nora ving hem op en veegde het weg. Ik glimlachte, ze was zo dichtbij. Ik kon haar hart horen bonken, het leek alsof ik haar kon voelen. Het voelde zo goed. Mijn hart bonkte in mijn keel toen ze haar armen om me heen sloeg, "is het weer goed tussen ons?" Fluisterde ze in mijn nek, waardoor ik kippenvel kreeg.

Ik kneep in haar hand en knikte, "ik geloof van wel." We keken elkaar aan, we waren zo dichtbij elkaar. Ik voelde haar handen strelend over de mijne. Precies toen Nora iets wou zeggen ging de bel, een déjà vu gevoel overspoelde me toen Pelle voor de deur stond. Nora zuchtte, "kun je nooit op een goed moment binnenkomen broer?"

Pelle lachte, "ik zie dat jullie het goed gemaakt hebben."

Nora knikte en fluisterde, "meer dan dat."

+++

Zins die dag gingen Nora en ik veel meer met elkaar om. Elke dag, na mijn werk of na Nora haar werk, gingen we naar elkaar toe. We hadden de twee seizoenen van the 100 samen afgekeken en wachtte met smart op het derde seizoen. Samen gingen we dood toen Clarke en Lexa kusten. We hoopten dat ze in het derde seizoen een officiële relatie zouden krijgen.

Mijn mobiel ging toen ik net klaar was met mijn werk. Ik nam hem op en hoorde Nora haar stem, "Charlotte, zullen we naar de dierentuin?!" Haar stem was vol enthousiasme en ik wist zeker dat ze haar vingers had gekruist, hopend dat ik ja zou zeggen.

"Zo laat nog?" Ik keek op mijn horloge, drie uur in de middag. "Ja! We kunnen met mijn auto de dierentuin waar ik heen wil is tien minuten rijden. Kom op Charlotte voor mij alsjeblieft." Ik rolde met mijn ogen, "best, maar jij betaald het eten."

"Deal," zei ze.

Een kwartiertje later had Nora me opgehaald vanaf mijn appartement. Ze had een tas met eten mee, natuurlijk veel teveel. "Nou," zei ik toen we een paar minuten onderweg waren, "we verhongeren in ieder geval niet." Ze lachte en zette de radio nog wat harder. Samen zonden we mee op liedjes van Ellie Goulding en Panic! At The Disco.

Toen we eenmaal aankwamen en een kaartje hadden gekocht, zagen we dat het niet zo heel erg druk was. Sterker nog, het was verrassend rustig. "Wie gaat er dan ook maandag middag naar de dierentuin." Vertelde ik Nora. Nora pakte mijn hand, "wij."

We gingen van de vlindertuin, naar de tijgers, naar de panda's en nog meer dieren. Nora en ik gingen alleen naar de dieren die we echt wouden zien, anders hadden we nooit genoeg tijd.

"Olifanten." Antwoordde ik toen ze vroeg waar we nog heen moesten. "En de pinguïns en stokstaartjes en-" ik bleef nog meer dieren op noemen tot we bij de pinguïns aankwamen. "Ze zijn zo schattig." Zei ik. Nora maakte een laar foto's met haar mobiel en was het met mij eens. "Maar ik ken schattigere dingen." Zei ze.

Ik draaide me om, "wat is nou schattiger dan die pinguïns?"

"Jij," mijn wangen werden rood en ik ik glimlachte, "bedankt." Fluisterde ik zo zacht dat alleen zij het kon horen. Ze pakte mijn hand en legde haar mobiel weg, "maar deze pinguïns zijn ook schattig hoor."

Toen we een paar minuten bij de pinguïns stonden kwam er een meisje naar ons, ze was waarschijnlijk net iets jonger.

"Mag ik wat vragen? Zijn jullie een stel?" Zonder na te denken schoot ik in de lach en liet Nora haar hand los.

"Wij? Een stel?! Ik val niet op meisjes hoor."

Nora haar blik viel en ze knikte somber, "ja, wij zijn alleen vrienden."

-------------------------
Hoofdstuk 4 - Fantasy Girl
Woorden: 1354

Hoofdstuk 4 is sneller af dan ik had gedacht, dus ik besloot het alvast met jullie te delen. Bedankt voor alle votes en comments

Zoals ik heel vaak zeg: wees geen stille lezer!

Xx Romy