C H A P T E R O N E
Serena's POV
Aray.
Kulang nalang yata maglupasay akong umiiyak dito sa park.
Park nga. Dapat masaya.
Ang ganda ng sight.
Sobra.
"Will you marry me?" Si Lucas.
Niyayayang pakasalan na sya ni Chesca.
E, putangina? 16 palang sila.
"YES!!" At ayun, engaged na sila. Nagtatalon-talon ang bruha. Punyeta, mang-aagaw. -_-
Sa kadami-dami ng lugar na pwedeng pagpropose-san, sa park pa. Kung san madaming tao. Pasikat eh, noh?
Napabuntong-hininga ako.
-sigh-
"Problema?" Boses ng ewang echosero. Di ko nililingon, e.
"Uy, Sena. Hinahanap ka ni Lucas." Bumilis ang tibok ng puso ko. Para san pa?
"Sabihin mo nasa Camiguin ako." Walang hiya. Nang-utos pang magsinungaling.
"Hihintayin ka daw nya sa dating tagpuan." Tiningnan ko ang kaninang kinatatayuan nina Lucas at Chesca. Wala na sila. Nilingon ko na sya. Naabutan ko ang bakas ng awa sa mukha ni Ethan.
"Get rid of that look. Di ako sisipot." I said firmly.
Pero di ako sure. Konti nalang, luluha na ako.
Napayuko ako at nakaramdam na naman ng sakit. Tuluyan nang tumulo ang luha ko.
"I'll go with you." Pagpresenta ni Ethan kaya't tinignan ko siya nang may pagtataka.
"Are you stup-- (sigh) -Let's go." Nauna agad akong maglakad. Sumunod naman sya.
It's time for the truth to unfold.
Nakakaba.
Nakakatakot.
Nakakainis.
Nakakaputa.
Punyeta, Tough Serena, where the hell are youu?!
Nakarating kami sa Santiago Boulevard nang walang umiimik.
Napalingon si Lucas na nakasanday sa hood ng kanyang kotse habang nakatingin sa dagat.
Ngumiti ito sandali at biglang nagkasalubong ang kilay nang makita si Ethan sa likod ko.
"Why are you with him?" He asks. I ignored his' question.
"Anong paguusapan natin?" A plastic smile escaped my lips.
Pero mukhang di nya napansin. Aba?
"Go away." Pananaboy nya kay Ethan. Punyeta, demanding.
Nilingon ko si Ethan at pinaalis.
"O, ano na?" Sinusubukan ko namang magmukhang di galit.
Ang hirap lang.
"Galit ka ba?"
"Ha? Hindi ah. Pero mamaya magagalit na ako. Bagal 'eh." May pagkairita na sa boses ko. Mukhang napansin nya na iyon kaya't nagsalita na.
"Let's break up." Hahahahahahaha. I never thought I would hear those words.
"Why?" Kunwari di ko pa alam kung bakit. Pero masakit na. Masakit. Pero titiisin ko. Malaman lang ang rason ng putanginang 'to.
