A/N: THIS CHAPTER IS UNEDITED SORRY FOR THE TYPOS
"Ano ka ba Thalia bakit mo ba yan ginagawa?" panglimang-ulit niya ng sabi sakin. Kasalukuyan kong tinatawagan ang chief of police dahil itatanong ko lang kung under state of investigation pa ang gamit ng biktima hindi kasi ako matahimik ng nakita ko ang pendant na yun.
"Wag ka ngang maingay diyan! I know what I'm doing ok?" sabi ko sa kaniya na hindi pa rin binibitawan ang telepono.
"Alam kong tinutulungan mo lang yung kamag-anak ng biktima but Thalia! Come to sense! Nakipag-sex yung babae sa hindi niya kakilala and things went wrong hindi alam ng biktima na murderer pala yung lalaki and then boom! Ayon!"
"I know. Alam kong wala akong makukuhang anomang kapalit sa ginagawa ko. Pero may nararamdaman talaga akong dapat ko tong gawin. This isn't part of my job at alam ko yun!" sabi ko habang dina-dial ulit ang number ng police "At saka wala ka bang napapansin?" tanong ko sa kaniya.
Nakita kong umupo siya sa may kama ko habang tinitingnan ako. "Meron." Sabi niya. Nginitian ko siya dahil sa pagkaka-alam kong nakuha niya ang gusto kong ipahiwatig pero nagkamali ako. "You're wasting your time." Dagdag niya.
I gave her a cold glare bago magsalita "You stupid Nicole! Get out of my room!!" sigaw ko sa kaniya sabay bagsak ng telepono. Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko saka siya pinalabas.
Why do I keep bugging myself to such nonsense?
Bigla kong naisip na tama pala ang sinasabi sakin ni Nicole. Sinasayang ko lang ang oras ko. Pero bakit? Argh! Hindi ako makapali , na trauma na ata ako. Kailangan ko lang uminom ng tubig. Bumaba ako ng hagdan at dumiretsyo sa kusina saka kumuha ng malamig na tubig. Nang biglang nag-ring ang cellphone ko.
"Hello?" sabi ko ng hindi tinitingnan ang pangalan ng tumawag. "Please- help-us." Isang boses ng babaeng umiiyak ang bigla kong narinig. "Alam kong ikaw lang ang may alam-please help us." Dagdag niya.
Napatingin ako sa address ng tumawag Mrs. Ferer- dating school head and administrator nang dati kong school na pinapasukan. Why all of a sudden?
"Huh? A-ano po bang nangyari?" nauutal kong tanong sa kaniya. Hindi ako masyadong makapagsalita ng maayos dahil ito ang unang pagkakataon niya akong tawagan at kausapin.
"It's-Cheska" sabi niya.
Cheska.
Cheska.
"Ahm yes si Cheska your daughter right?" ang anak mong malandi gusto ko sanang sabihin sa kaniya ang totoo pero hinayaan ko na lang. "Ano-pong nangyari sa kaniya?" dagdag ko.
"She's-dead." Bigla kong nabitiwan ang basong iniinuman ko ng narinig ko ang sinabi niya. What?! That flirt is dead?! What happened?! Kahit na alam kong may atraso siya sakin may pakialam pa rin ako sa kaniya dahil naging kaibigan ko rin siya dati.
"I-don't know-the exact thing- happened-pero nakita nila- ang anak kong nakahandusay- blood everywhere" nag-umpisa ng maghagulhol si Mrs. Ferer. "Walang damit at wa-walang buhay."
Binaba ko ang cellphone ko ng matapos niyang sabihin ang mga nangyari, pero na natili pa rin ako sa puwesto ko.
Tulala.
At hindi makagalaw.
Dalawang babaeng namatay tatlong araw ang palugit.
Walang damit. Duguan.
At higit sa lahat walang buhay. Ilang minuto rin ang nakalipas bago ako matauhan.
Oh shit! Sabi ko. Nang may biglang nag-flash sa isipan ko. Bigla kong kinuha ang bag ko at dali-daling kumaripas ng takbo papuntang office of crime.
Don't get me wrong. Bubuksan ulit nila ang kaso dalawang taon na ang nakakalipas ! Napatingin ako sa karatolang may numerong 14. Fourteen
Fourteen. Tama! Fourteen girls killed with exact pattern and exact action. May halong saya at kaba ang nararamdaman ko ngayon nang binuksan ko ang pintuan ng opisina.
"Ms. Thalia." Napatingin ako sa nagsalita.
"You're case is now open."
