Güne yine bakıcılarımın sesiyle uyandım.Ne güzel demi.Siz şimdi beni el bebek gül bebek büyümüş biri sandınız . Ama yanıldınız çünkü ben hiç öyle büyümedim.Neyse Ayşe abla ve seher abla zorla yataktan kaldırdılar beni.Gözümü açmadan yürümeye başladım ve her zaman ki gibi duvara tosladım . Artık kendime gelebilmiştim.Banyoya gidip yüzümü yıkadım sonra ayıcıklı pijamamla abimin yanına indim.Abim yemek odasında kahvaltı yapıyordu bende hafifçe öksürüp
"Bensiz kahvaltı nasıl gidiyor abicim"dedim mutsuz bir ses tonuyla abimde başını kaldırıp gülümsedi
"Çok kötü papatyam"dedi ve eliyle sandalyeye oturmamı işaret etti bende seri adımlarla sandalyeye oturup kahvaltılıklardan tabağıma koydum.Ama yemek istemiyordum sadece Abim yediğimi sansın diye biraz oyalandım sonra çatalımı bırakıp soğuk bi sesle
"Yarın annemizin ve babamızın ölümünün onuncu yılı"dedim Abim elinde ki çatalını sıkıp derin nefes aldı gözlerini gözlerime sabitledi
"Yarın onlar adına yemek düzenledim"dedi bende gözlerimi kısıp
"Desene her yıl olduğu gibi yine şov yapacağız"dedim ve masadan kalkıp odama doğru ilerledim.Kapıyı açıp hemen dolabıma yöneldim salaş siyah tişörtümü ve siyah dar paça pantolonumu alıp hızlı bir şekilde giyindim.Yerde duran spor çantamı da elime alıp aynanın önüne geçtim ne yazık ki saçlarım çok dağınıktı tarağı elime alıp birkaç kere taradım sonrada hızlı adımlarla aşağı indim.Mutfağa gidip Ayşe Sultan'a sarıldım
"Ayşe Sultan ben spora gidiyorum geç gelirim"diyip yanağından öptüm o da bıyık altından gulümseyip
"Sakın geç kalma"diye kaşlarını çattı bende göz kırpıp kendimi hızlı adımlarla dışarı attım.Motorsikletime binip Sardunya'ya yani dövüş sporlarının yapive öğretildiği mekana sürdüm.O kadar hızlı sürüyorum ki tek hatamda kaza geçirebilirim.Ama intikamın almadan ölmek bana haram.Sardunya'nın önüne park edip kapıya doğru ilerledi korumalara başımla selam verip soyunma odasına gittim.Her zaman ki hızlı ve bezgin bir şekilde üzerimi değiştirdim.Tabi son anda kararımı değiştirip kum torbasına vurmayı tercih ettim bu yüzden direkt olarak eşyalarımı dolabıma koyup karşıda ki odaya ilerledim.İçeride kimse yoktu bende eldivenleri elime takıp kum torbasına vurmaya başladım.Her şeyden herkesten nefret ediyordum on yıl önce yedi yaşındaydım doğum günümdü annem ve babam bana hediye almak için şirketten erken çıkıp avmye gitmişler hediyelerini seçip eve gelmişlerdi beni kucaklarına doya doya öpmuslerdi sonra bir telefon geldi aniden ikisi de evden çıktı . Bende arka kapıdan abimle bir arabaya korumalar bindirmişti.Biz ilerlemeden iki el silah sesi geldi Abim bana sıkı sıkı sarılıp saçlarımdan öptü biz arabayla birkaç tur atıp eve geldik yerde annem ve babamın cesedi ikisininde alnından vurmuşlardı.Hıçkıra hıçkıra ağladım ama ikisi de çoktan ölmüştü kimin yaptığını araştırmaya başladım.Fakat abime ne zaman soru sorsam ya konuyu kapatır ya da beni terslerdi.Bu yüzden her şeyi gizlice öğrenmeliyim o günden sonra doğum günümden ve kendimden nefret ederim.Babam ve annemin elleri değen her şeyi sakladım , babam ve annem en son saçlarıma dokunmuştu onları bile kesmemistim.Cünkü annemin ve babamın kokusu var hâlâ onlarda
