ΦΩΣ

Νέες γνωριμίες

Κεφάλαιο 3

*Αρχικά να σας ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν έβαζα τόσο καιρό απλά δίνω πανελλήνιες φέτος και έχω πολύ λίγο χρόνο τις καθημερινές,οπότε θα μπαίνουν τα σκ.Ευχαριστώ πολύ όσους/ες το διαβαζετε ακόμα.Αν θέλετε να ενημερωνεστε για κάθε όποτε ανεβαίνει προσθέστε την ιστορία στη βιβλιοθήκη σας.Αν μπορείτε,επίσης, πείτε και σε άλλους να το διαβάσουν.Ευχαριστώ!!*

Είχε περάσει μισή ώρα και εγώ ακόμα έψαχνα να βρω ένα μέρος για να αγοράσω χρώματα για το δωμάτιό μου. Τελικά αυτή η πόλη δεν είναι όσο μικρή τη φανταζόμουν. Ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω και να γυρίσω πίσω όταν με πλησίασε ένας νεαρός.

"Γεια",μου είπε.
Τον επεξεργάστηκα καλά.Δεν πρεπει να ήταν πάνω από είκοσι. Φορούσε ένα στενό μαύρο τζιν,καφέ μποτάκια,άσπρη μπλούζα και από πάνω ένα δερμάτινο μπουφάν.Τα ματια του καστανα με ενα ζευγαρι γυαλια.Με κοίταζε και χαμογελούσε

"Εμ γεια και σε σενα"
"Με λένε Άνταμ.Εσένα? "
"Είμαι η Λουξ. "
"Λουξ. Πρέπει να είδα καινούρια ε? Δε σε έχω ξαναδει"
"Ναι χθες μετακόμισα εδώ με τη μητέρα μου."
"Α ώστε εσείς είστε οι καινούριες "
"Το εμαθε όλη η πόλη τώρα? "
"Χαχαχα όχι μην ανησυχείς. Ο πατέρας μου είναι ο δήμαρχος οπότε μαθαίνω πρώτος όλα τα κουτσομπολιά. Λοιπόν, πως σου φαίνεται μέχρι τώρα η πόλη μας?"
"Είναι όμορφη.Αν μπορούσα να βρω και ένα μέρος να αγοράσω μπογιές θα ήταν καλύτερα. "
"Γιατί δεν το λες τόση ώρα?Έλα μαζί μου ξέρω το καλύτερο μέρος.Και μέχρι να φτάσουμε τι λες να μου πεις κάποια πράγματα για σένα?"
"Εντάξει. Βασικά δεν έχω πολλά να σου πω.Ζω με τη μητέρα μου γιατί ο πατέρας μου μας άφησε πριν χρόνια. Αλλά είναι καλύτερα έτσι. Δεν έχω αδέρφια οπότε βαριέμαι γενικά εύκολα. "
"Ούτε εγώ εχω αδέρφια.Αλλά είναι μέχρι να βρεις μια παρέα."
"Ναι ίσως έχεις δικιο. Γνώρισα μια κοπέλα πριν που μένει δίπλα από εμένα και μου φάνηκε συμπαθητική αλλά ο αδερφός της δε φάνηκε να με συμπαθεί "
"Πώς τη λένε?"
"Μερεντιθ.Και τον αδερφό της Τζεικ"
"Α βλέπω γνώρισες τα δίδυμα Peterfind."
"Δεν ήξερα ότι τους λένε ετσι"
"Πολλοί δεν το ξέρουν.Είναι λίγο παράξενοι τύποι.Κάνουν παρέα με συγκεκριμένα άτομα στο σχολείο και δε μιλάνε με κανέναν που δεν ανήκει στον κύκλο τους.Υποθέτω εσύ ήσουν μια εξαιρεση"
"Η Μερεντιθ φάνηκε πολύ φιλική. Ο αδερφός της πάλι όχι "
"Το ξέρω.Μέχρι πριν λίγο καιρό κάναμε παρέα.Εγώ και η Μερεντιθ ήμασταν ζευγάρι "
"Και τι έγινε? "
"Ας πούμε οτι ο Τζεικ θεώρησε οτι δεν ανήκα στον κύκλο τους και με έδιωξε.Με έκανε να χωρίσω με την αδερφή του και δε μου ξανά μίλησε ποτε"
"Λυπάμαι πολύ. Είναι απαίσιος άνθρωπος "
"Είχε ένα δίκιο.Δεν είμαι σαν αυτούς και δεν μπορώ να γίνω.Πρέπει απλά να το αποδεχτώ.Ο κόσμος μου δεν ταιριάζει με τον δικό τους"
"Ποιον δικό τους? Όλοι στον ίδιο κόσμο ζούμε."
"Όχι ακριβώς.Τέλος πάντως εδώ είναι το μαγαζί.Θες να σε βοηθήσω με κάτι άλλο? "
"Όχι σε ευχαριστώ που με έφερες.Θα διαλέξω τα χρώματα που θέλω και θα φυγω"
"Ξέρεις πως να γυρισεις?"
"Ναι"
"Ωραία αν χρειαστείς κάτι άλλο τηλεφώνησε μου."

Έβαλε ένα χαρτάκι με το τηλέφωνό του στο χέρι μου.
"Εντάξει.Τα λέμε Άνταμ "
"Τα λέμε Λουξ "

Έφυγε και εγώ μπήκα στο μαγαζί.Ελπίζω να έβρισκα ότι ήθελα.

*Αυτό ήταν.Συγγνώμη αν ηταν μικρουλι.Θα ανεβάσω δύο δύο τα άτομα απο  το καστ.Έκανα μερικές αλλαγές οπότε αν θέλετε να τις δείτε ξαναδιαβαστε το κεφαλαιο 2.Σχολιάστε,σημαίνει πολλά για εμενα :) *