Eger ERKEK olsaydım ...

SENİN BENDE UYANDIRDIĞIN ŞEY...

Ceketimi alıp evden çıktım.İçim rahatlamıştı açıkçası.Fakat dışarı çıktığımda düşündüğüm tek şey o idi.Onur!Benim kafam bu kadar çok şeylerle doluyken bu sıradan tanışma nasıl aklıma gelebilirdi?Bunun cevabını duymak bile istemiyordum çünkü benim çok hedeflerim vardı bu hedeflerimi yapmadan böyle işlere girişmek istemiyordum.Ama bu nasıl işler kardeşim?

"Berrah!İyi akşamlar."

Arkama dönmek bana çok zor geliyordu.Sanki içim eriyecekmiş gibiydi.Ona döndüğümde ilk yaptığım gözlerinin içine bakmak oldu.Nedense içimden böyle geldi birkaç saniye ona baktıktan sonra:

"İyi akşamlar."

"Yine sahile mi gidiyorsun?"

"Evet.Niye sordun?"

"Bende gelebilir miyim?"

"Elbette."

Konuşmaya yürüyerek devam ettik.Sahile geldiğimizde hiç kimse yoktu.Daha iyi kafa dinlerim.Beni bir çadırın önüne getirdi çadırdan bir gitar aldı ve birkaç çalı ile ateş yakmaya çalıştı tabi kide yakamadı.İş bana düştü.Her zaman eski teknikler iyidir ben ateşi yaktıktan sonra bir döndüm adam önümde hayalet gibi dikilmiş!İşte ona en yakın olduğum an!Onun gözlerinin içinde kaybolduğum,kalbimin öldüresiye attığı an.

"Berrah!Karşıma geç de gitar çalayım."

"Ayyy pardon.Dalmışım öyle."

Kısık bir sesle:

"Allahım ne dedim ben öyle?"

"Hangi şarkıyı çalmamı istersin?"

"Şey.Bon Jovi-Bed of Roses olur mu? "

" Ne diyorsun?En sevdiğim şarkı.Aşkın tutkunun bulunduğu en güzel sözler bu şarkıda dır."

Şarkıyı çalıyordu.Elektronik gitar değildi ama çok güzel çalıyordu klasik gitarla.Söylerken kendinden geçiyordu.Bende aynı şekilde sözleri mırıldanırken sanki ensemde küçük dokunuşlar hissediyordum.Bazen bana bakışlar atıyordu küçük bir gülümsemeyle.Şarkıyı bitirdikten sonra ise bana bir açıklama yaptı çok üzüldüm doğrusu.

"Bu şarkıyı annem çok severdi.Hep bu şarkıyı açar babamla dans ederdi.Öyle tutkulu bakardı ki babama.Aşkla büyüdüm ben ya!Taki bir sene öncesine kadar.Annem ve babam işlerini çok önemsiyorlardı.Hele ki annem kar,kış olsun yine giderdi işe.12 Mayıs 2015 tarihinde yurt dışına şirketini temsil etmeye gidecekti.Ancak uçak düştü ve Bir sürü ölü vardı.Babamla dua ediyorduk hep o ölülerin içinde annem olmasın diye.Ama teker teker isimleri verilince...Demez mi oradan!Azra Soyder diye.Babamla birbirimize baktık ikimizinde şaşkınlığı son doruktaydı.Babam hemen bana sarıldı ve ağlamaya başladı.O anı hiç unutamıyorum.Off!"

"Ay canım benim..."

Sımsıkı sarıldım ona.Koydum başımı onun omzuna.O da birden sarıldı bana.Sımsıkı sarıldı ağlamaya başladı.Bende onunla birlikte içim gitti o ağlayınca!Bazen insan çektiği dertleri çok büyük bir ceza olarak görüyor.Ama bir bakıyorsun bazılarının yanında senin dertlerin hiçbir şey!Öptüm onun yanaklarından.İstemsizce mi bilemiyorum...

O ise bana bir yandan ağlayarak bir yandan sırıtarak.O da nasıl bir şeyse?

"Sen ne tatlı şeysin ya."

"Teşekkürler.Aman!Saat kaç olmuş?Hemen benim eve gitmem lazım.Yine görüşürüz tamam mı?"

O da bana gülerek niye bu kadar çok gülüyor anlamıyorum.

"Yine görüşürüz.Tatlı melek!"

Vay canına!Adam bana iltifat etti.Bende ona gülerek karşılık verdim ve evimin yoluna koyuldum.Yoldan geçerken de bir cips aldım benim cadıma.Evin kapısını yavaşça açtım.Bir baktım salonda hiç kimse yok.Cadının odasına gittim koydum yanı başındaki sehpasının üstüne.Sonra da anneme baktım elinde bitmiş içki şişesi üstü açık örttüm üstünü aldım şişeyi attım çöpe.Odayı sessizce toparladıktan sonra geçtim odama yatağa bıraktım kendimiOnu düşünmeye başladım.Evet!Artık bulmuştum sorunun cevabını.Senin bende uyandırdığın şey...Aşk!