On iki yaşındaydım onu gördüğümde hiç bir kızda goremedigimi gördüm onda ilk gördüğümde sevgilisi vardı. Ama biliyodum sevmiyodu onu yüzünden gulmeyisinden belliydi sevmediği hep uzaktan seyrettim onu seviyodum hemde çok mutsuz olduğunu gördüm biliyodum beni sevmiyecek benimle sevgili olmayacak kim olmak ister ki düşündüm nasıl mutlu edebilirim diye onun o güzel gulusunu görebilmek için en yakın arkadasimi ayarlamak istedim.Kabul etmedi ve onun güldüğünü goremiyordum.Ve ona söylemek istedim onu ne kadar çok sevdiğimi onun için bir slayt hazırladım.Çıkma teklifi etmemiştim ama keşke etseydim diye düşündüm ama etmedim çünkü biliyodum eğer onunla ciksaydik her şeye uzulecektim yanıma gelmeyecekti uzulecektim. Benle konusmayacakti uzulecektim bunun için ona çıkma teklifi etmedim.Zaten etseydim bile kabul etmeyecekti.Onu uzaktan sevmeye karar verdim.Sevdim ona hep uzaktan izledim.Bir sene daha bitmişti sekizinci sınıf olduk.Onu hala seviyodum hemde çok onun mutluluğu için herşeyi yapmayı göze almıştım ama o bunun farkında değildi daha öncede değildi.Biten ilişkisi duzeltim onu severken o gene bilmiyodu onun mutluluğu için yaptiklarimi ama genede sevinmiştim iyi ki de yaptım demiştim çünkü onun o güzel yüzü tekrardan gülüyordu evet onun yanında bi erkek görünce uzuluyodum ama onu mutlu görmek onu gülerken görmek o uzuntumu de alıp goturuyodu sonra sevgilisi ile tekrar ayrıldı tekrar aralarını yapmaya çalıştım istemedi üzülmüştüm onu mutlu iken goremiycektim diğer gün bana üzgün olmadığını söyledi ona tekrardan onu sevdiğimi anlatmaya çalıştım anlamistida ve ona soru sordum cevabında beni sevmeyecegini anlatan bi açıklama daha yaptı.Okey anlarım zorla güzellik olmaz ne zaman ona yakınlaşmaya çalışsam hep üzüldüm ve bu günden sonra karar verdim bidaha ona yaklasmicam onu hala seviyorum sevmeye devam edicem ama Uzaktan Sevmeye.
