Çam Ağacı Benim!

Dönüş

Sonunda geri döndün çam ağacı.

Zihnimde yankılanan tanıdık bir ses irkilmeme neden oldu. Başımı kaldırıp  şarkı dinleyen kız kardeşime döndüm. Bana bakıp yüksek sesle konuştu.

-Niye böyle düşüncelisin ikiz!

-Bu kadar bağırmana gerek yok Mabel . Seni duyabiliyorum.

Kulaklıklarını çıkarıp sadece omuz silkmekle yetindi. Bakışlarımı indirdim.

-Sadece...... 4 yıldır yokuz ve Ford geri döndükten sonra kulübeyi kapattırmış olabilir. Hatta daha kötüsü Stan amca öl-

-Pffffft çok karamsarsın Dipdip ayrıca sıkıcı.

-Ben sıkıcı ve karamsar değilim!

Bana gerçekten mi Dipper bakışı atınca kabullenmek zorunda kaldım.

- Tamam belki biraz.

Mabel bana bakmayı kesip telefonuyla uğraşmaya devam etti. Cama dönüp iç çektim. Umarım bu yaz sıkıcı geçmez.

İnan bana çam ağacı bu yaz hiç sıkılmayacaksın.

Yine aynı tanıdık sesi duyunca etrafımı bakındım. Bu ses sinir bozucu şekilde tanıdıktı nedenini bilemesem de. Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum ben Dipper Pines yanımdaki de Mabel ikizim. İkimiz de 16 yaşındayız. Zihnimde duyduğum tanıdık sesi yol yorgunluğu diye geçiştirip biraz uyumaya karar verdim.

-Dipeeeeeerrr!

Rahat ve sıcak koltuğumdan sıçradım. Mabel çantasını sırtlamış bana bakıyordu.

-Geldik mi?

-E herhalde

Oflayıp şapkamı aldım ve beraber bavullarımızı almaya gittik. 

-Ufff Mabel sen bu bavula ne koydun?

-Sadece kıyafet aksesuarlar kazaklarım için iplik ve şişler ve birkaç küçük şey daha.

Hava akşam olduğu için hafif serindi. Bavulu pardon bavulları yere koydum. Amma da ağır ya. Mabel'la kısa süreli bir bakışmadan sonra  çalmaya karar verdim. Kapıyı Stan amca açtı. 

-Hoşgeldiniz çocuklar! 

İkimize birden hızlıca sarılıp bavulları içeri aldı. Bu yaşta bu güç de ( yazar buraya mübarek lafını koymak istedi ama yapamadı) tuhaf açıkçası. 

-Stan amcaaa seni çook özlediiim!

-Ben de seni tatlım! Şimdi odanız aynı geri kalanını siz sonra taşıyın ben merdivenlerden bavul taşıyamayacak kadar yaşlıyım.

Mabel merdivenleri üçer beşer çıkarken şüpheyle Stan amcaya baktım.

-Bu kadar neşeli ve sevgi dolu  olmanın sebebi ne acaba Stan amca?

Stan gözlerini devirip bana baktı.

-Hep bu kadar şüpheci olmak zorunda mısın çocuk?

-Ben çocuk değilim. Ayrıca şüpheli de değilim yalnızca seni iyi tanıyorum.

Cevap vermesini beklemeden yukarı çıktım. Odamız eskisi gibi görünüyordu. Sadece biraz tozluydu o kadar. Sehpanın üzerindeki tozu üfleyince oda toz doldu. Ben ve Mabel hapşırık krizine girmiştik. Tamam çok tozluydu. Sıkıntıyla oflayıp Mabel'a baktım.

-Mabeeel canım ikizim sen bu odayı temizlesen de ben ormana gidip temiz hava alsam başım ağrıyor daaa.

-Bu temizlikten bu kadar kolay kurtulamazsın Dipper! Bu odayı tek başıma-