Ben Onsuz ne Yaparım? Bolum 10

45 1 1
                                    

Multi :Hande

•••

Eve geldigimde bahcede kanlar icinde yatan Selin'i gorunce once şoka ugradım... Şaka yapiyor işte vs. Ama gercek! Suanda hastanedeyiz ve durumu cok kritik ! Telefonumun guzel melodisiyle- hayir o guzel melodi artık daha da guzeldi cunku Selin'imin sesiydi . Telefonu kim olduuna bakmadan actim .

"Alo! Sen miydin? Hayır ayaz gelemem! Onemli isim var!" devamini bagirarak soyledim cok sinirliydim .

"Evet ayaz senden daha onemli tamam mı? Ben suanda acılar icinde kıvranıyorum sense orda burda bulusalım diyosun yaa! Nerde miyim? Hastanede !" Deyip yuzune kapattim telefonu.

•••

Şuan nerde miyim? Selin'imin soguk bedeninin yaninda ! Hayır ici boş ruhu cennete gitti . Ve ben artık her gun ölücem ! O sadece bir kere öldü . Ama ben yasadıgım her gun olecegim . Yarın cenazesi var . Ben onsuz ne yaparım? Babam hastane işlemleriyle felen ugrasıyor . Annem ... annem sok gecirdi ve susn hastane odasında baygın herseyden habersiz yatıyor! Yeter her sey...her sey neden benim basıma geliyor? Ben daha 6 yasında ikizimden ayrıldım . On da kara toprak aldı icine ya da biz oyle saniyoruz! Ama ayrıldım . Adı.. adı Pelin'di. Ve her adının Pelin oldugunu ogrendigimde hayat hikayesini soruyordum artık ayrılıklara dayanamıyorum! Saat gecenin 1'i benim gozlerim uykusuzluktan ve aglamaktan kan canagı oldu . Sabaha karşı bir-iki saat uyuyabildim . Cenazede kızların kılamadıgı cenaze namazını bile kılabilirdim izin verseler. Ve kardeşimin topragına ilk gülü ben koy- bu..bu gülü kim koymus olabilir ki.

"Acaba bun kim koydu?"diye kendi kendime fısıldadıgımda bir ses cok tanıdık birses bana cevap verdi .

"Ben koydum!" Dedi o da fısıldıyordu . Arkama döndügümde karsımda buruk bir gülümsemeyle duran Ayaz'ı gordum .

"Se..sen cenazeyi needen biliyosun?" Dedim ama cevabı o vermedi . Arkadan gelen cılız bir ses dedi .

"Ben soyledim!'' dedi . Arkama döndügümde Hande'yi gordum . Ayazın kuzeniymiş sözde!

"Geldigin icin tesekkür ederim Hande! Sanada Ayaz!'' dedim .

"Aaa Yeşimcim yengemin kardeşinin cenazesine gelmicem de kiminkine gelicem? Ayıp oluyor ama!'' Yenge dedi degil mi o? Yenge? Kardeş? Cenaze?

"Yenge?'' diye sordum anlamsız bir yüz ifadesiyle .

"Hani Ayazla evlencksiniz ya?'' Ayaz? Evlenmek? Benimle Ayaz?

"Hıı oyle mi? Dügün ne zamanmış Handecim? Ben de gelirim? Ne sacmalıyon kızım sen ! Hem evlensek bile nerden yengen oluyom . Ayazla kardes misiniz? Dur ben soylim hayır! Ve simdi beni kardesimle yalız bırakın! Gidin!" Ayaz gitmemekte inat ediyordu .

''Yeşim yalnız bırakamam seni!''

"Ben yalnız degilim Ayaz benim yanımda kardesim var! Git Ayaz Git!'' diye acıyla ve sinirle kükremem onun yüregine de taş basmış olmalı ki gitti .

"Selin'im ! Orada üşüyor musun? Soguk mu orası bitanem? Ben sana hiç anlattım mı? Senin bir ablan daha var! Adı Pelin'di . Ne kaar uyumlu degil mi? Selin , Yeşim , Pelin! Evet ben biraz ayrı kaldım!'' derken yüzümde buruk bir gülümsemenin oluştuğunu fark etmemistim bile . Devam ettim .

"O yaşasaydı ikimizi ayırt edemezdin! Bazen düsünüyorum acaba bana Pelin ona Yeşim desen nasıl tebessüm ederdik sana ! Sende anladın sanırım orada şirin şirin kıkırdıyosun ! Biz ikizdik Pelin ablanla..." onunla uzun uzun konustuk . Bir dakika konustuk dedim degil mi? Ama ben onun kıkırdamasını nasıl duydum? O..o bana nasıl cevap verdi? O..o yaşıyorrr! Koşarak annemin yanına gittim annem kendine gelmisti cenazedeydi .

"Anne Selin yaşıyor anne mezarı açtıralım !'' dedigimde annem

'Biliyorum Yeşim , Selin ölmedi yaşıyor' demedi aksine

"Biliyorum kızım acımız büyük ama hayal görüyosun lutfen , lutfen dayan seni de kaybedersem ne yaparım ben?" Dedi . Neden kimse bana inanmıyor . Babamın yanına gittim . Anneme soylediklerimi soyledim o da düsündügümün aksine cevap verdi .

"Bak kızım mezarı actıramayız cok paraya mââl olur . Sorun para degil ama şunu bil ki Selin öldü!'' dediginde sağ gözünden bir damla yaş aktı . Sanırım boyle yaparak acılarını tazelemekten başka bir şey beceremiyordum. Ayaz'ın yanına geldigimde kendimi onun kollarına bırakmıştım . Başımı ayazın omzuna koydum . Yüzüme buruk bir gülümseme yerleştirince konuşmaya başladım.

"Ayaz Selin'im yaşıyor dime? Cunku ben onu duydum! Kıkırdadı . Sorularıma cevap verdi . Ayaz o yaşıyor mu?"

"İstersen...

Bu bölüm cok kısa biliyorum . Daha fazla dayanamadım diyebilirim . Ve her zamanki gibi en heyecanlı yerinde bıraktim . Yazarken benim icimde de bazen burukluk oluştu . Bu acı buyuk bir acı! Haberlerde izliyorum , askerlerimiz şehit oluyor . Yüce Rabbim mekanlarını cennet bahcelerinden bir bahce eylesin inş. Ailelerine de sabır versin! Ölümden başka herşeyin çaresi vardır . Gercekten bu acıyı tatmak çok zor! Bu arada artık hiç vote sınırı koymuyorum . Ama vote hic gelmezse koymaya devam edebilirim de .

Yeni Bir BaşlangıçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin