Hayata Başka Boyutta Bakmak

Aman Allah'ım!Neler oluyor bana?İnanamıyorum. Sınıfta oturmuş dalgın dalgın Türkçe dersini dinlerken bir anda bir şeyler oldu.Küçüldüm, küçüldüm, küçüldüm. Adeta bir pire kadar küçüldüm.Ben herkesi görüyor, her şeyi duyuyordu ama onlar beni göremiyorlardı. Bu durumun eğlenceli olacağını düşünüp sınıfta dolaşmaya başladım...
Birden  etrafıma bakındım. Baktığımda her şey dev gibiydi. Biraz endişelenmeye başladım. Tam da kapının önündeydim. Öğretmenin bana doğru geliyordu. Tam adımıyla beni ezecekken nasıl kaçtığımı,nasıl yuvarlandığımı bilemedim. Çok korkmuştum. O korkuyla arkadaşım Fatma'nın ayağına  değmişim. Fatma ayağına değdiğimi farkedince hemen yere baktı. Beni fare sanıp birden çığlık atmaya başladı. Tabi ki bu çığlığı duyan diğer  arkadaşlarımda korkuyla dışarı  fırladılar. Ben şaşkınlıkla duvara yaslanmış olanları izliyordum. Bir yandan da olanlara gülüyordum.Sınıfta öğretmenimiz kaldı. O da şaşkınlıkla olanlara bakıyordu. Bir süre sonra herkes içeri girdi. Derse devam ettiler. Ben şaşırmıştım. Neden beni fark etmemişlerdi? Hemen çantama bakındım. Ama çantamı da göremedim.Korkmaya başlamıştım.Çok ama çok ilginç şeyler oluyordu.Sanki ben hiç yokmuşum gibi.Yere oturdum. "Neyse boşver nasıl olsa ders yok,ödev yok hem böyle çok rahattı     Hep böyle olmasını isterdim dedim "kendime.Birden herkes toplanmaya başladı.Sonradan anlamıştım.Artık eve dönme zamanıydı.Ben ne yapacağımı bilememiştim.Zil çalmıştı,       herkes çıkmıştı.Herkes çıkınca bende çıkmıştım.Ama merdivenler çok kalabalıktı.İnmeye kalksam ezilecektim.En iyisi merdivenler boşalan kadar beklemekti.Neyse ben oturdum bekliyordum.Merdivenler boşalmıştı.Hemen inmeye başladım.Merdivenleri inerken küçük bir kız ilgimi çekmişti.      Sanki beni görmüştü.Bana bakıp güldü.Sonra annesinin elini bırakıp benim yanıma geldi. Beni eline aldı." sen ne kadar küçüksün"dedi. Annesi de geliyordu. Kız beni hemen küçük çantasına koydu.Annesi "hadi kızın eve gidiyoruz" dedi.Ben şaşırmıştım. Şimdi onların evine mi gidecektim. Biraz sonra eve gelmiştik. Kız hemen odasına gitti. Beni çantadan çıkardı.    Çıkınca oh be dedim.Az daha çantada boğulacaktım.Son anda kurtulmuştum. Kız bana pişkin pişkin  bakıyordu.                 Bakarken bana"senden çok güzel bir yemek olur"dedi.Korkum daha fazla artmaya başlamıştı.Galiba kız beni yiyecekti.Beni sandalyenin bacağına bağlayıp burada  beklememi istedi.E zaten bağlanmıştım kaçamazdım ki.Kız içeri girdiğinde elinde tabak,tencere,tüp,kaşık,çatal, bıçak vardı.Annesi kıza seslendi  "kızım ben mağazaya gidiyorum,geliyor musun?" dedi.Kız da fırsattan istifade"hayır anneciğim geliyorum"dedi.Kalbim küt küt atmaya başladı.Kız birden oflamaya başladı.Yerinden kalkıp mutfağa gitti.Galiba bir şey unutmuştu. Kız odaya elinde bir tahtaya girdi.Tekrar yere oturdu.Beni çözdü.Tahtaya yatırdı.Galiba gerçekten beni yemek yapacaktı. Ben haaaaaaaayıııııııııırrrrrr  diye bağırırken annenin o tatlı sesi geldi.Ama şaşırmıştım.Annem bu evi nasıl bulmuştu. Kızı hemen yerinden kaldırdı beni de eline aldı.Annem"kızım bu nasıl oldu?"diyerek sordu Bende"anneciğim inanki nasıl olduğunu anlayamadım. Türkçe  dersindeydik konumuz da "pire kadar küçük olmaktı." O anda aklımdan "keşke bende pire kadar küçük olsam çok  eğlenirdim " diye  geçti.  Annem"kızım bu dediklerine bakarsak  senin dilediğin her şey gerçekleşiyor"dedi.Ben şaşkınlıkla anneme bakıyordum."Ne  yani benim dilediğim her şey gerçekleşiyor mu?bu çok güzel bir şey"dedim.Annem"hayır kızım hemen eski hayatına dönmeyi dileyeceksin"dedi.Ben çok üzülmüştüm. Ne güzel okula gitmezdim.Ödev de yapmak   zorunda kalmazdım. Ama yine de annemi kıramazdım.Eski hayatıma geri dönmeliydim.
İlk önce büyümeyi daha sonrada eve gitmeyi  diledim. Hepsi- de gerçekleşti.Eve gider gitmez  ödevlerimi yaptım.Her şeyi sonradan anladım. Ödev yapmak,okula gitmek o kadar da kötü bir şey değilmiş.Hatta çok güzel bir şeymiş. Annemle      ikimiz çok güzel bir macera atlattık.Bu macerayı hiç bir zaman unutmayacağız.

👍💖    MUTLU SON     💖👍