İHANET

Bölüm-2

O günü sadece müzik ve çikolatayla geçirdik. Belki burdaki son zamanlarımdı ama uzun zamandan beri ilk defa bu kadar iyi hissetmiştim. Gitmek istemiyordum. Ama bu benim istememle olacak bir şey de değil bunu da biliyorum.

Akşama bizimkilerle dışarı çıkıcaktık. Yağmur , Gamze , ben , Eren , Enes ve Pars. Ona hala neden Pars adını koyduklarını bilmiyorum. Ama tam oturmuş cidden. İt herifin tekidir kendisi.
Olay şu ki akşama hep birlikte dışarı çıkacaktık. Asıl garip olan da babamın buna izin vermesi. Hayır yani normalde dışarı için zar zor izin alırken şimdi akşam için hazırlık yapıyorum. Ne giyebilirim diye düşünürken whatsapp grubundan mesaj geldi.

~~I'am not normal~~

Yağmur: "Hazırsınız mıı??"

Gamze: "Eveett"

Yağmur: "Yaprak hala mı hazır değilsin"

"Ay geldim ya tamam sakin olun"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tamam artık hazırdım. Odamdan çıktım ve babamın yanına gittim. Ufak bir öpücük kondurdum yanağına.

"Dikkatli olun!" bu tam olarak bir ikaz gibiydi.

"Tamam babacım."

"Aradığımda açılacak telefon tamam mı?" dedi annem.

"Tamam bayan çok güzel"

"Yağ çekme bakayım. Hadi akıllı olun." üşenmese arkamdan su dökecek.

Kapıya indiğimde hepsi beni bekliyordu.

"Geldiim" dedim sevimli olmaya çalışırken.

"Hiç gelmeseydin ya" dedi Eren.

"Ay gideyim o zaman iyi eğlenceler size" duygu sömürüsü vaktii.

"Saçmalamaz mısın acaba Yaprak" dedi Enes.

"Aman iki dakika duygu sömürüsü yaptırmayın zaten.
Gülmeyin ya gülmesenizee. Of tamam hadi gülün." dedim ben de onlara katılırken.

"Nereye gidiyoruz" dedi Gamze.

"Iııı şey aslında mmm biz de bilmiyoruz." Enes'in koluna girmiştim. Ve bir an duraksadım.

'Yani?' der gibi baktım.

"Ya ben çok açım" dedi Pars. Aman anca ye sen zaten.

"Ben de acıktım" dedi Yağmur.

"Evet beyler nereye gidiyoruz."

Eren aklına bir şey gelmiş gibi gülümsedi. Hadi ama söylesene.
Enes'i yanına çekip kulağına bir şeyler fısıldadı. Daha mahalleden çıkamamıştık. Ve saat ilerliyordu.

"Kokoreç" demesine kalmadan Gamze'yi kaybettik. Midesi bulanmıştı. Ve oracığa her neyse.

============================

"İyi misin biraz daha." dedim su uzatırken.

"Abi daha yemeden gitti bu bir daha adını söylersem."(Eren)

"Tamam geçti hatırlatmayın artık" (Gamze)

"AVM'ye gidelim orda yeriz bir şeyler" dedim. Hepsi başını salladı. Aramızda Eren bizden ay olarak büyük olduğundan 18'e erken girmişti. Ve ehliyetini almıştı. Babası da bu akşam için arabayı bize vermişti. Aramızda en küçük Pars. 1 yaş küçük bizden. Oldum olası sevmedim bu çocuğu ama Eren'in hatrı için katlanıyorum. Ve sanırım hepimiz aynı şeyi düşünüyoruz.

AVM'ye geldiğimizde Gamze biraz daha iyiydi.

"Hadi girelim artık" (Enes)

Hepimiz çok iyi arkadaşız ama Enes ve ben diğerlerinden farklıyız. Her şeyi rahatlıkla anlatabilirim ona. Dertleşebilirim. Ve bu yaşıma kadar dedikodu yapabildiğim tek erkek o benim için. Erdem'den sonra - kardeşim- ailemdeki ikinci kardeşim o benim.