After Ever Happy

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Χάρρυ

Η διαδρομή μέχρι το Βέγκας ήταν βασανιστική. Τις πρώτες δύο ώρες τις πέρασα δημιουργώντας φανταστικά σενάρια για έναν τέλειο γάμο στο Βέγκας. Η Τέσσα έπαιζε με τις άκρες από τα σγουρά μαλλιά της, ρίχνοντας μου ματιές με κοκκινισμένα μάγουλα και μια ευτυχία στο χαμόγελό της που δεν είχα δει για τόσο πολύ καιρό.

«Αναρωτιέμαι πόσο εύκολο είναι,στην πραγματικότητα, να παντρευτείς στο Βέγκας. Το τελευταίο λεπτό. Σαν τον Ρος και τη Ρέιτσελ,» αναρωτήθηκε, το πρόσωπό της χωμένο στο κινητό της.

«Το ψάχνεις στο google, έτσι δεν είναι;» Τη ρώτησα. Μετακίνησα το χέρι μου στα πόδια της και κατέβασε το παράθυρο του ενοικιασμένου μου αυτοκινήτου.

Κάπου έξω από το Boise, στο Ίνταχο, σταματήσαμε για φαγητό και περισσότερη βενζίνη. Την Τέσσα την έπαιρνε ο ύπνος, το κεφάλι της ήταν γερμένο μπροστά και τα μάτια της απαλά και βαριά. Σταμάτησα σε έναν γεμάτο κόσμο βενζινάδικο και κούνησα απαλά τον ώμο της Τέσσα για να την ξυπνήσω.

«Φτάσαμε στο Βέγκας κιόλας;» Αστειεύτηκε, γνωρίζοντας πως ήμασταν με το ζόρι στα μισά της διαδρομής.

Βγήκαμε από το αυτοκίνητο, και την ακολούθησα στο μπάνιο. Πάντα μου άρεσαν αυτού του είδους τα βενζινάδικα. Ήταν καλά φωτισμένα και γεμάτα με χώρους στάθμευσης. Λιγότερες πιθανότητες να σε δολοφονήσουν και τα λοιπά.

Όταν βγήκα από το μπάνιο, η Τέσσα στεκόταν σε έναν από τους πολλούς διαδρόμους με σνακ. Τα χέρια της ήταν ήδη γεμάτα με μπιχλιμπίδια, σακούλες από πατατάκια και σοκολάτες και υπερβολικά πολλά ενεργειακά ποτά που τα χέρια της δεν μπορούσαν να κρατήσουν.

Κάθισα πίσω για μια στιγμή, απλά χαζεύοντας τη γυναίκα μπροστά μου. Η γυναίκα που θα είναι η σύζυγος μου σε μερικές μόλις ώρες. Σύζυγός μου. Μετά από όσα περάσαμε, ύστερα από όλους τους καυγάδες σχετικά με έναν γάμο που, ειλικρινά, κανείς δεν περίμενε πως θα συνέβαινε στα αλήθεια, είμαστε στο δρόμο για το Βέγκας όπου θα το επισημοποιήσουμε σε ένα μικρό εκκλησάκι. Στα είκοσι τρία, θα γίνω σύζυγος κάποιου - σύζυγος της Τέσσα- και δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα που θα μπορούσε να με κάνει πιο χαρούμενο.

Ακόμη και αν υπήρξα ένα κάθαρμα, παίρνω το χαρούμενο τέλος μαζί της. Θα μου χαμογελάει, τα μάτια της γεμάτα δάκρια, και εγώ θα κάνω κάποιο ηλίθιο σχόλιο σχετικά με ένα ομοίωμα του Έλβις που θα περνά κατά τη διάρκεια του γάμου μας.