Merhaba çocuk.bunu hiç bilmediğin bir sokakta acısını tarif edemediğim gözyaşlarımı dökerken yazıyorum sana.Senin yokluğun değil,bana öyle bakman acıtıyor şu yüreğimi.Madem sevmiyorsun neden öyle bakıyorsun ki?Zaten hiç gelmedin yokluğun nasıl acıtabilir ki?Peki hiç gelmemişken içimde olmana ne demeli?Sahip olmadığım birini nasıl bu kadar çok sevdim ki?Her şeyi geçiyorum güzel gülüşün hatrına,banyoda suyun altında ağlayacak kadar nasıl sevdirdin kendini?Bu küçücük yüreğe nasıl koca bir devrim gibi gelip duygularımı mahvedebildin?Söyle çocuk,nasıl hiç sevmedin?Hiç mi denemedin beni sevmeyi?O yüreğine herkesi koyup beni nasıl koyamadın?O gülüşlerine herkesi layık görüp beni nasıl göremedin?En güzel cümleleri herkese kurup bana bir kelime dahi etmedin?Neden bir kez olsun görmedin beni?Söyle bana,bak içim acıyor.Seni unutamayan,özleyen yerlerim acıyor.Seni sevdiğim yerlerim paramparça zaten.Toparlanamıyorum.Söylesene nasıl sevdirdin kendini böyle sen?Nasıl her dakika aklımdan çıkmamayı başarabiliyorsun?Bu sana en acılı sözlerim çocuk.Çünkü bugün ben,hiç bilmediğim bir sokakta hiç tanımadığım insanların garip bakışlarında bırakıyorum seni.İçimdeki bu sevgiyi öldürüyorum.Bak bu kez,içim sökülene kadar ağlamıyorum.İçimi söküp kalkıyorum.Seni öldürüyorum.Bunca güzel sevgiyi bitiriyorum içimde.Bir insan bu kadar acı veren bir şeyi,nasıl böylesine sevebilir çocuk? Söylesene bana,sen hiç sevdin mi beni? Varlığımdan haberdar oldun mu hiç? Bir kez olsun hakkımda güzel bir şey düşünebildin mi? Beni geç,kendinden başkasını sevebildin mi? Biliyor musun sevmek ne? Biliyor musun yüreğinde koca bir dağ taşımak nasıl bir şey? Biliyor musun sen,seni görmeyecek birini sevmek nasıl bir acı? Bilmiyorsun ama bil. Sev birini çocuk,güzel seversin sen. Yüreğin güzel senin,beni almasada o yüreğin çok güzel. Zaten hep güzeldi,hala güzel. Her şeyinle güzelsin.
Affedemiyorum seni,hiç ağlamayan beni durup dururken ağlar hale getirdiğin için. Her gece nefesim kesilene kadar ağlatıp sabah şiş gözlerle uyandığım için. İnsanların yanında ağlamaktan nefret eden beni tuvalet köşelerinde ağlayacak kadar çaresiz bıraktığın için. Bitiriyorum seni çocuk. Bugün bilmediğim sokakta,biten gözyaşlarım gibi bitiyorsun. Bugün tanımadığım insan yüzlerinde öldüğüm gibi ölüyorsun. Ve sen çocuk,ölmüş ruhumun katili olarak ömür boyu mutsuzluğa hükümlüsün. Giydiğin hüküm,omuzlarını kessin,yüreğini sızlatsın. En temiz duygularımın katili olduğun için. Umarım bir gün sende birini seversin ve beni biraz olsun anlarsın. Hoşçakal.
