Turning into Heartless

Prologue

"You can't do this to me!" No, ayaw ko ng iniiwan. Sawa nakong iniiwanan!

"I'm sorry. I don't love you." What? For almost two years kaming magka-relasyon sasabihin nyang he don't fucking love me?

"I don't believe you! I know you love me more than I love you!" Dinuro ko sya. Ang dali naman ma wala yung pagma-mahal nya sa'kin.

"Ba't ba ayaw mong maniwala. Huh!? Ilang ulit ko pa bang sasabihin sayo na HINDI NA KITA MAHAL!" Pinagdiinan talaga nya yung huling apat na salita.

Umiiyak nako sa harap nya. Sobrang sakit! Boung buhay ko binigay ko sA kanya. He's the reason kung bakit ko pinag-patuloy yung buhay ko na sana ngayon ay wala na. Kung alam ko lang sana na mangya-yari to. Sana-

"Shon where are you going?" Dali-dali ko siyang sinundan. "Shon please. I'm begging you. Okey naman tayo kahapon diba?" Ang saya pa nga namin eh! Ba't ngayon, sobrang sakit yung nararamdaman ko. Ba't ngayon nakikipag-hiwalay siya sa'kin.

Tumakbo ako para lang maabutan siya wala na kung paki-alam kung may mabangga man ako. Nang maabutan ko siya mabilis ko siyang niyakap mula sa likod.

"Get off your hands." matigas na pagka-sabi niya. Pero hindi ko sinunod. Naramdaman ko nalang yung kamay niya na pilit tinatanggal yung mga kamay ko na naka-yakap sa kanya. Dahil sobrang lakas nang pagka-bitiw nya sa kamay ko na out balance ako at natumba. Pero akala ko tutulungan niya ko pero hindi. He left me without saying any words. Iniwan nya. He left me.

I know na maraming tao ang naka-pansin sa'kin. I'm here sa labas ng building nang condo ko. Pinag-titinginan. Yung tingin na sobrang nakakaawa. Hanggang ngayon di parin ako tumatayo. I'm still crying yung iyak na parang gusto munang ma wala.

Tumayo nako, wala nakung pakialam kung ano ang itsura. Basta ang nararamdaman ko nalang ngayon ay GALIT.