İlk okuldayken çok değer verdiğimiz sosyal bilgiler öğretmenimiz vardı. İlk anlarımızdan itibaren;
üzerimizde çok emeği var çok özledik şimdi nerde ne yapıyo gibisinden konuşmalarımız geçmekteydi. Ben papatyama söz vermiştim, ilk okuldaki arkadaşlarımızla birlikte kendisini bulup bir çay içeceğiz diye. Önce ilk okul arkadaşlarımla irtibata geçtim kimseden olumlu bir cevap alamadım, yıllar nasılda değiştirmiş sizleri dedim muhabbeti kestim, emeğe saygıdan ötürü hiç yoksa bir selam gönderirdi insan ama onuda yapmayınca o insanlar mazide kaldılar bizim için..
Neyse baktım arkadaşlardan umut yok dedim en iyisi ikimiz gidelim kendisini görmeye gidelim gidelimde nerde nasıl bulucam ?
Papatyamda numarası varmış aradım yok kullanmıyor..
Sosyal ağlara bakıyorum yok yok yok, eskilere okullara vb soruyorum yine yok nerde bu adam nereye kayboldu. Söz vermişim hayat arkadaşıma nerde olursa olsun gideceğiz ama işte bir bulabilsem..
Birgün sosyal bir ağda ismini arattım baktım kullanıcı adının sonunda 25 yazıyo aha dedim bu :)
Kendisi memleketlim olduğundan tahmin ettim bu kesin dedim ve mesaj attım, bi kaç gün sonra papatya aradı hocadan mesaj geldii çabuuk baaaak çabuuk dedi, hemen girdim ellerim titriyodu konuşmaya başladık derken papatyada dahil oldu konuşmaya oda ben gibi heycanlı elleri tir tir titriyo :) Sonra sorduk konuştuk derken hemen numara istedik aradım gün belirledik buluşma için o kadar mutluyduk ki sevinçten gözyaşı dökücektik o hale büründük, kendisi çok yakınlarda bi yerde bulunduğumuz ildeymiş bir iki saatlik mesafede.. Günler geçti ve buluşacağımız gün çattı ;
Papatyayla erkenden buluştuk, kendisini beklemeye başladık tam böyle konuşurken, birden karşımıza dikildi şok olduk ho.. ho.. hocaaaaam :) selamlaşma faslından sonra hadi dedi yürümeye başladık oldukça güzel bir mekanda ağırladı bizi çay muhabbet eskiyi anma derken o kadar güzel bir gündü ki papayamla ilk özel misafirimizle buluşmuştuk gerçekten bambaşkaydı. Bizi dinlerken gözleri parlıyordu sanki ışıl ışıldı derken dağılma vakti geldi sarıldım yolcu ettik, papatyayla sarıldık inanmıyorumlar rüya bular derken papatya sarıldı bana teşekkür ederim hayat arkadaşım gerçekten teşekkür ederim dedi iyi varsın sen iyiki dedi ben tabi her zamanki gibi baka kaldım o mutlu bakışlarına o güzel sözlerine..
DOLUNAY
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİLAD(tamamlandı)
RomanceBu farklı bir tarz ; Ne roman,ne hikaye ne de şiir aslında.Bunlar sadece aşk.Bunlar sadece kalpten geçenler.... Gerçek bir aşka Aynı kalbi taşıyan iki insana Mesafelerin engel olamadığı sevdaya Sonsuza kadar yeminli iki aşığa Tanık olmak istermisin...
