Wywiad z seryjnym zabójcą

Rozdział 3

Do południa dzień pracy ciągnął się Aleksandrze niemiłosiernie. Wydawał się nie mieć końca. Później czas przyśpieszył, ale nie tak jakby chciała.

Na domiar złego szef jeszcze ją ofuknął za, rzekomo, ślamazarną pracę. Tylko dlatego, że oddała poprawione teksty pół godziny przed końcem zmiany.

17:00

Aleksandra brała właśnie prysznic, gdy usłyszała chrzęst otwieranego zamka w drzwiach wejściowych.

Wyszła z kabiny i owinęła się ręcznikiem. Gdy zakręcała ręcznik na włosach, drzwi do łazienki się uchyliły.

Stał w nich mężczyzna w kominiarce. Aleksandra, dzięki oczom, rozpoznała w nim nieznajomego z parku.

-Mieliśmy się widzieć jutro... - Dziewczyna zaczęła niepewnie.

-Racja... Ale jestem dziś. - Wydawało się, że nie rusza go fakt iż Aleks jest niemal naga.

-Więc... Co cie sprowadza? - Czuła się skrępowana.

-Dziennikarka z zanikami pamięci? - Wyjął z kieszeni nóż sprężynowy i zaczął się nim bawić. - Chce byś napisała coś dla mnie.

-Napisała? - Zamrugała parokrotnie. - Co konkretnie?

-Najlepiej książkę... Możesz ją oprzeć o wywiad ze mną. - Zaproponował.

Propozycja nie była jakaś dziwna, ale jednak coś w niej krzyczało by się nie zgadzała.

-Chcesz bym w tajemnicy opisała twoje... - Przełknęła ślinę. - Twoje wyczyny?

-Tak właśnie tego chcę. - Zrobił jej przejście. - Ubierz się i przygotuj sobie notatnik, nie zgadzam się na dyktafon.

- Żaden problem... - Minęła go i szybkim krokiem powędrowała do swojej sypialni.

Szybko ubrała bieliznę, wciągnęła luźne dresy i opiętą bokserkę. Znalazła notatnik oraz ołówek.

Miała już iść do niespodziewanego gościa, lecz zamarła z dłonią na klamce.

-Co ja wyrabiam...? - Zapytała siebie w myślach i wyszła z pokoju.

________________________________________________________________________
W następnym rozdziale pierwsze zabójstwo. Naruszę pewne taboo.
W każdym bądź razie rozdziały z opisami zabójstw oznaczane będą znakiem gwiazdki ( * ).