Follow me ✧ Yoonmin ✔

VIII

Jimin okul kapısının önünde kısa bir süre öylece durdu ve kızaran gözlerini sildi. Birisi görsün istemiyordu. Ne olduğunu sorarlarsa dayanamaz ve ağlardı yine. Çok utanmıştı. Derin bir nefes aldı ve okula girdi. Hızlı hareket ediyordu bir şekilde. Kimseden selam dahi almadan sınıfına girdi ve sırasına oturdu. Biraz yanlız kalmak istiyordu ancak Jungkook'un neşe ile ona doğru geldiğini görünce vazgeçti.

"Günaydın Hyung! "

"Günaydın Kookie."

Jungkook gülümseyerek Jimin'e bakarken bir anda gözlerini kıstı ve Jimin'e yakınlaştı.

"Hyung... sen ağladın mı? "

Jimin utançla başını eğdi.

"O-o kadar b-belli oluyor mu? "

Jungkook bir sandalye çekip Jimin'in yanına oturduğunda, hala en yakınlarından olan Jimin'in neden ağladığını çözmeye çalışıyordu.

"Utanma hyung. Ağlamak utanılması gereken bir şey değil. Hadi ne oldu anlat bana."

Jimin'in gözlerinde yine o adam canlandığında gözleri yaşarmıştı.

"M-metrobüste... "

Sağ gözünden bir göz yaşı akarak pantolonuna damladı.

"Arkamda... b-bana..."

Pantolondaki damlalar giderek çoğalıyordu.

"Bana... b-bana... "

Devamını getiremeden hıçkırıklara boğulmuştu. Jimin bir erkek olabilirdi ama çocukluğu boyunca yaşadığı travmatik olaylar onu hep duygusal kılmıştı. Şimdi olduğu gibi.
Jungkook yerinden kalkıp Jimin'e sarılarak saçlarını okşadı. Ne olduğunu anlamıştı ve o adamın kim olduğunu bilmek istiyordu. Böylece onu ağzından kan gelene kadar dövebilirdi. Jimin çok kırılgan  bir çocuktu ciddi şekilde ve o bunun farkındaydı.

"Hernşey geçti hyung. Bundan sonra birlikte geliriz okula merak etme. "

Bir anlık güldü Jimin.

"Jungkook neden bana hyung diyorsun? Aynı yaştayız biz. "

"Canım öyle istiyor. Tercih meselesi yani."

Jungkook kısa boylunun kollarından çıkarak saçlarını karıştırdı.

"İyisin değil mi?"

"Evet. "

Jimin gülümsedikten sonra aklına gelen şey ile kıkırdadı.

"Hey Kookie? Artık o fermuarı kapatacak mısın? "

Jungkook kısa süreliğine Jimin'in dediğini idrak edemese de hemen olayı kavramıştı. Hızla kafasını pantolonuna eğerken söylenerek fermuarı çekti.

"Yah!Hyung!"

Jimin tekrar gülümsedi ve telefonunu cebinden çıkardı.

PJMİN:Hyung.

PJMİN:İlk tenefüs ağacın orada olabilir misin?

SSUGA:Hani hazırlanacaktın ? Artık o hazırlanmak neyse...

PJMİN:İhtiyacım var... Sana.

PJMİN:Çok kötü hissediyorum.