Dear Yeollie, [CHANBAEK]

Chanyeol;

Chanyeol's POV

Binaba ko ang telepono at tumingin kay Seohyun.

"Jagi, I have to go. Kailangan ako ng Boo ko. I'm sorry." Sabi ko.

Bago pa sya makasagot, tumakbo na ako.

Wag ngayon baby boo ko, wag ngayon na parang bumabalik lahat nang akala kong nawala na.

Nang makarating ako sa hospital, agad kong hinanap ang room nya.

"Chanyeol." Tawag sakin ni Luhan hyung.

"Hyung, hindi naman sya mawawala diba?" Umiiyak na sabi ko.

"Chanyeol." Tawag ulit nya sakin.

"Hyung hindi ako iiwan nang boo ko, diba?" Lalo akong napaiyak nang
hindi sumaglt sakin ni hyung.

"He's tired. Gusto nya na daw magpahinga. He wants to talk with you." Pagkasabi niyon ni Suho hyung, tumakbo na agad ako sa loob at natagpuan ko syang nakangiti sakin.

Kitang kita na hirap na hirap na sya.

"Lumaban ka, ha?" Sabi ko at kinuha ang kamay nya para halikan iyon.

"You love Seohyun. Thanks for giving me reasons to live. Pero alam kong sya ang mahal mo." Biglang may tumulong luha mula sa napakaganda nyang mga mata.

"Baek." Tawag ko sakanya.

"Mahal mo sya, diba? Hindi ako galit. Sobrang saya ko nga na andito ka para sakin kahit sya na ang mahal mo. You still care for me."

"Chanyeol, pag nawala ako, please be happy with her. And please don't forget about me, us."

"Boo." Halos hindi ako makapagsalita nang ayos dahil sa pagiyak ko.

"Mahal kita. Mahal na mahal kita. Hindi ko alam kung hanggang kailan pa ako. I want to spend more time with you but-"

"But I'm tired.."

----

[A/N] Massive thanks to BaddestPiNKFemale for the new cover! ♡