Drowning Boy. ||Dutch

- H25 'Gaat het goed met je?' -

'Dat is geen slecht idee, maak ik dan een goede indruk op je?', vroeg hij mij met een serieuze stem. Mijn ogen gingen meteen richting de grond, dat was niet echt het antwoord wat ik terug had verwacht. Diep haalde ik adem, voelde de lucht mijn mond vullen. 'Gaat het goed met je? Misschien is het het licht maar je ogen zien wat rood'. 'Ontwijk mijn vraag niet', reageerde hij kortaf. 'Alsjeblieft', zijn stem klonk timide, verslagen, alsof hij de hoop wou opgeven. Mijn mond voelde droog aan. Dit wil ik niet, dit wil ik niet, ik kan het niet. 'Mattie'. Zijn handen vielen langs zijn lichaam, hij zuchtte diep, wachtende op het antwoord. 'Doe even rustig, alsjeblieft. Mijn antwoord doet er momenteel niet toe, ik wil eerst dat het goed met je gaat'. Een traan danste langs zijn wang, mijn hand reikte uit en veegde zijn traan af. 'Ik ben het laatste waar jij je druk om hoeft te maken, ik wil dat het goed met je gaat'.

De laatste woorden leken hem te raken. Zijn lip trilde, stond hij op instorten? Ging er meer in hem om en nam hij mij als afleiding? Mijn hand streelde zijn wang. Dat was het. Hij brak en tranen vielen in een stroom op de grond. Zijn ogen werden langzaam rood, net als zijn gezicht maar toch probeerde hij het te verbergen. Alsof het niet normaal was om emoties te tonen. Mijn handen gleden om zijn nek en voorzichtig gaf ik hem een knuffel. 'Het komt goed, dat beloof ik je, ik help je in het proces'.

Na school zijn wij samen naar een cafeetje gegaan, hij had een koffie bestelt en ik een thee. Langzaam roerde hij in zijn koffie, stoom zorgde ervoor dat zijn bril besloeg. 'Het gaat goed met mij hoor'. Hij hief zijn hoofd op en keek mij met een grijns aan. 'Ik had een meltdown, een paniek aanval. Zeg het alsjeblieft tegen niemand op school, niemand hoeft het daar te weten. Ik slik medicijnen, elke avond, express. Zodat niemand weet dat ik er last van heb en stel dat het wel gebeurd, dan trek ik mij snel terug'. Onze school is blijkbaar gevuld met allemaal gebroken ego's, harten, zielen en alles wat gebroken kan worden van binnen. Iedereen heeft een masker op.

-------******-------

Ik kon gewoon niet langer wachten dus heb ik alvast het voorwoord geupload, aan het eind zal ik wel van dit verhaal een eventuele Q&A uploaden voor diegene die er baat bij hebben. En bedankt voor de 400 reads, jullie gaan als een trein, wauw. *kusjes*

(Linkje: https://www.wattpad.com/199521615-falling-boy-voorwoord-deel-2)