Sa Isang Sulyap Mo

Chapter 113: The Cold July

4AM.

Nag alarm na yung phone ko. Gusto ko na talaga bumangon kaso hinihila hila pa rin ako ng antok. =/ Kasi naman e. Badtrip talaga si Ashleen. >.<" Edi sana mamaya pa ako gigising. Kailangan kasi maaga ako makarating para maluto na yung menu sa canteen ngayon. Sopas at arroz caldo. Buwisit kasi. >.<"

Wala akong nagawa kundi bumangon agad. Mamaya madagdagan pa parusa namin kapag hindi ako nakarating sa school on time.

------

Pagbaba ng hagdan.

Mom: Why so early?

Mark: I need to go to school as early as 6..

Mom: Why?

Mark: Wala ma..

Mom: Uhm. Magsisinungaling ka pa. Napaaway ka daw kahapon.

Mark: Ha?

Mom: Tumawag sa akin ang principal. Si Ashleen pa daw ang kaaway mo?

Mark: No ma.. Hindi naman kasi kami nag away e. Nagkaroon lang ng misunderstandings..

Mom: Na umabot sa banagayan?

Mark: Yeah? Maybe.

Mom: Mark. Nag aadjust ako para sa inyo ni Ashleen. Kaya sana wag niyo ko bigyan ng rason para paglayuin ko na naman kayong dalawa. You're my son kaya pinagbibigyan kita and I'm your mom kaya iniintindi kita. Pero wag aabot sa puntong mapapabayaan mo na yung sarili mo at yung pag aaral mo ng dahil lang sa kanya.

Lecture. Lecture. Lecture. Nag aaral ako ng mabuti nuh. :/

Mark: Oo naman mom.. Hindi naman to dahil kay Ashleen lang.. Dahil to sa aming dalawa tsaka hindi naman namin pinapabayaan yung pag aaral namin.

Mom: Good. And by the way, cinocontact ko kasi si Wendy. Hindi ko siya macontact. Nagkakausap pa ba kayo? Any communications?

Mark: Tuwing gabi ma.. Nagkakausap kami.

Mom: Same number?

Mark: Yes Ma..

Mom: Ohh. Bakit kaya hindi ko siya matawagan..

Mark: Mamayan gabi,,

Mom: Wala ako dito mamayang gabi.

AS USUAL.

Mark: Right... Babalitaan na lang kita. I'll take a bath na..

-------------------

On my way to school.

I put my earphones on.. At pumikit ako para naman marelax ako kahit kaunti. Aga ko kayang gumising. Da't pala mga 4:30 nalang ako nag alarm...

Tapos biglang nagstop yung kotse. Dumilat ako at tinanggal yung isang earphone ko sa tenga ko.

"Bakit Dad?"

"Your girl.." - Dad

Tumingin ako sa bintana at nakita ko siyang naglalakad.

"Isabay mo na, anak." - Mom

Binaba ko yung window para tawagin siya.

"ASHLEEN! Pst!" Sigaw ko sa kanya. Tumingin naman siya sa akin.

"Bumaba ka kasi, Mark" - Dad

Hmp. Edi bumaba.

"Sabay ka na daw."

"Hindi na. May paa naman ako e." - Ashleen

"So kami walang paa?!"

"May sinabi ba akong ganun? Natural. May paa ako, kaya kong maglakad. At maglalakad nalang ako."