Sonra o gitti tamamen,ben keşkelerle yaşadım durdum.Kapısında saatlerce durabilecek bir it gibi sevmeye devam ettim.Lisede onu göremeden,kokusunu hissedemeden uzaktan sevdim.2 yıl geçmişti,unutamamıştım.Her gece ağlıyordum.Pişmanlık duygusu yiyip bitiriyordu beni.Arkadaşlarım Seri ve Life sayesinde içimdeki bu aşk dinmeye başlamıştı ya da belki de ben vazgeçiyordum.Çarem yoktu.O artık dönmeyecekti.Yalvardım..Tanrıya defalarca kez onu bana getirmesi için yalvardım ama tüm umudum tükenmişti.Artık ağlamamalıydım.Onun için daha fazla üzülmemeliydim.Dualarımı onu düşünerek etmemeliydim.Onu bu kadar çok sevmemeliydim.Sevsem dahi belli etmemeliydim.Yokmuş gibi davranırsam her şey geçecekmiş gibi geliyordu bana.Öyle de yaptım .Beni umursamadığını,sevmediğini düşünüp ona karşı beslediğim duyguları körelttim yavaş yavaş.Ama şimdilerde eğer olur da bir gün bir yerlerde karşılaşırsak suratına yapıştıracağım tokatın hayalin kuruyorum.Bilemiyorum belki tekme tokat .....
