Prologue
If I never met you. I wouldn't like you. If I Didn't like you. I wouldn't miss you, I wouldn't love you, but I did. I do and I will.
So in the end of our story. Ako ang nasaktan. Sana hindi na lang tayo nagkakilala kung sakit lang pala ang idudulot mo sa akin. Sana hindi na lang tayo nagkakilala para hindi ako nahirapan na kalimutan ka. The hell! How can I forget this man. Kung ikaw pa din ang minamahal ko until now?
Now you left me. Nag iisa na durog at wasak ang puso. Umiiyak na sana hindi na lang tayo pinagtagpo ni tadhana kung hindi rin naman pala tayo ang itinakda para isa't isa. Pero ganyan ang buhay,
Kailangan mong matuto. Lahat tayo natuto kapag nasasaktan. So kailangan ko pa pala humingi ng sorry sa ex ko. Dahil sa kanya. Nasaktan ako, dahil sa kanya natauhan na ako. Hindi pala lahat ng mayaman. Iibigin kang tunay.
Nakakatawang isipin na kung sino pa iyong kinakapitan ko sa ano mang problema ang magkaroon ako, siya naman palang iiwan ako sa ere.
Hanggang ngayon. Hindi ko lubos maisip ang dahilan kung bakit mo ko hiniwalayan. Dahil ba tumataba na ako? O kung bakit ako mahirap? O dahil isa lamang akong dukha... Isa lamang akong ordinaryong tao. Hindi katulad mo. Napapaligiran ng maraming tao. Iyong palagi kanilang pinupuri, dahil isa kang mataas na tao.
Masakit... Masakit dahil umibig pa ako sa isang katulad mo. Haler?! Ano layo ng level natin sa isa't isa. Kumbaga sa lupa at langit, lupa ako at ikaw ang langit. Dahil mababa ako mataas ka. Galing no? Para tayong meant to be. Opposite kasi e. Pero siyempre para sa akin lang yun. Dahil sa realidad hinding hindi mangyayari. Ang isang mayaman ay iibig sa dukha.
Pero bakit nga ba hindi ko iyon naisip noon? Ang tanga ko. Hindi ko mo na pinakinggan ang isip ko. Bago ang puso ko.
"Nag iinarte ka diyan? Dahil hindi mo matanggap na iniwan ka na niya?" Sabi ng kaibigan ko.
Hindi ko lang kasi lubos matanggap na ginawa lang pala niya akong past time! Hindi iyong iniisip niyo na nag aano ha! Grabe naman kayo. Saka bata pa ako no. 4th year high school pa lang ako. Saka hindi ko naman iyon gagawin dahil unang una. Ibibigay ko lang ang virginity ko sa mapapangasawa ko at mahal ko. Pangalawa hindi ko ito agad ibibigay. Dahil baka may mabuo at mahirap na. Ako na lang ang mag isa sa buhay. hindi na baleng iwan na ako. Makapag tapos labg ng pag aaral. Si harry? Alam ko naman na may dadating... na bago. Kaya siya umalis. Pero hindi ibig sabihin na umalis si harry , e yung dadating e siya na si right man.
Papasok na ako ngayon sa school ko. Nang harangin ako ng isang teacher. "Mam?" Tawag ko dito.
"You are called by your teacher in math." Tumango ako. Bakit kaya ako pinapatawag ni sir john?
Baka lalaban na naman kami. Siguro nga. Mas maganda siguro kong mag focus muna ako sa studies ko. Bago ko siya isipin. O di kaya huwag ko na siyang isipin. Tutal naman hiwalay na kami. Wala naman akong mapapala sa kanya. Magmumukha lang akong tanga.
Alam niyo yun? Akala ko mas mabuting mag aral, pero may mali e. Hindi ko inaasahan. I know that we can't be together. Pero anong magagawa ko kung sa kanya pala mahuhulog ang loob ko. I know that we can't stop our feelings. Kaya pagpatuloy ko ito. I'm so sorry but I will love you no matter...
This Girl inlove with you, Teacher!
