Gökyüzü

1.Bölüm

Bilmiyorum , neden böle insanlar ?
Ben mi yanlış anlıyorum, yoksa onlar hep böylemi?
Evet çirkinim!
Kiloluyum ne yesem kilo alıyorum, kısa boylum, dişlerimde tel var, gözlük takıyorum, yüzümde ergenlik sivilcelerim var. Evet doğru ben tamamen kusurlu birisiyim. Ama ben benimle bu kadar dalga geçilmesinden bıktım.! Okulda arkadaşlarım, mahallede yaşlı teyzeler, köyde anneannemler, evde kardeşlerim ben benimle dalga geçilmesinden bıktım. Kimse beni olduğum gibi kabul etmiyor. Birisi de çıkıp; ben onun kalbindeki saflığı temizliği seviyorum demiyor. Benim bu halimle yanımda olan bana hep destek veren beni olduğum gibi kabul eden sadece üç kişi var. Onlar annem, babam ve Şule. Şule en yakın arkadaşım o benim gibi kilolu ve çirkin değil güzel bir kız sadece gözlük takıyo ama gözlükleri onu çok güzel gösteriyor. Ya benimkiler beni olduğumdan daha çirkin yapıyor. Çirkinim ama bende insanim ben benimle bu kadar dalga geçilmesinden bıktım. Ne biliyim çok zoruma gidiyor her gün bi baskı altında olmak. Arkadaşlarımın benimle dalga geçmesini evet bende istemem, ama olmuyor insanlar kendilerini kusursuz zanediyor. Biliyorum, güzel degilim.! Ama bende insanım benim de kalbim var. Ben kimseyle dalga geçmezken herşeyi olumlu karşılarken arkadaşlarıma tüm samimiyetimle yaklaşırken onlar bana hiç destek olmuyorlar. Ben çirkinim ve evet beni siz sinirlendiriyor sunuz. Ben bir karar aldım gökyüzü bana böle davranmayı bırakmiyolar. Ben artık dayanamıyorum ben bırakıyorum herşeyi ben bundan sonra asla evden dışarı çıkmıyacam. Sen şahitsin gökyüzü ben bundan sonra asla dışarı çıkmıyacam.!