Is This Amour [ปล่อยให้ความรักนำทางเราไป](เถื่อน)

Is This Amour ตอนที่ 34 ไปป์ไบรอัน

[Brian Talk]
จูบ จูบ จูบ =[]=!! หะ โอ้ยยยยยย !!!

ผมซุกหน้าไว้กับหมอนอย่างบ้าคลั่ง จะเรื่องอะไรละครับถ้าไม่ใช่เรื่องเมื่อตอนที่อยู่โรงเรียน

หลังจากที่ผมวิ่งสปีดออกมาจากห้องมอสี่ทับสาม ด้วยสมองผมที่มันโล่งโหวงไปหมด เลยกดมือถือโทรเรียกแม่ผมให้มารับออกไปจากโรงเรียนโดยอ้างว่าตัวเองปวดหัวครับ ไม่ไหวหรอก ถ้ายังจะให้ผมนั่งเรียนข้างๆไปป์

ก็ดูสิ่งที่มันทำไว้กับผมดิครับโธ่T^T

หรือว่าไอ่ไปป์มันจะเป็นเกย์?!!!!!!!!!!!!!

เห้ย บ้าน่า คนอย่างมันไอ่ไปป์เนี้ยนะจะเป็นไม่มีทางอะ(?)

"ไบรอันลูก"

"ครับแม่~~" ผมรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องทันที

"หายไม่สบายหรือยังเนี้ยเรา"

ผมทำดัดจริตทันที "โอ้ย ไบรยังไม่หายเลยอะแม่ อยากนอนอีกสักพักอะครับ"

"อ๋อ เดี๋ยวแม่ให้พี่ตาลเอายาและก็ข้าวมาให้นะลูก"

"ครับ" ผมพยักหน้าด้วยอาการที่เหนื่อยอ่อน(ดัดจริตครับไม่ใช่ไร) แม่สุดที่รักลูบหัวผมและก็เดินลงบันไดไป ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกและปิดประตูมานอนคลุกห่มผ้ากอดตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลเตรียมนอนจริงๆแล้วครับ

เห้ออ พักสักหน่อยก็ดีเหมือนกันะ ไบร

ครืดดดดด~~ครืดดดดด~~~

ตายังไม่ทันได้ปิดสนิท ผมก็ต้องกระเด้งตัวขึ้นและคว้ามือถือเอามาดูอย่างอารณ์เสีย ใครมันดันเจือกส่งข้อความห่าเหวมาตอนนี้ว่ะ-__-