AŞK KADINI

///. BÖLÜM=SABAH GÜNEŞİ

Demekki öyleymis eve geldim akşam oldu aklımda tek bir soru vardı artık "Umut beni seviyomu" düşünürken uyumuşum yeni bir gün başlıyor artık hemen üstümü giydim dışarı çıkmak için o sırada kapıda umutla karşılaştım sabahın saat 7'sinde,kapıdan çıkana kadar konuştuk sonra kapıdan çıkarken sende gelsene spora dedi tamam dedim öyle bir yere geldik ki sabah güneşi vuruyor her tarafa oturduk umut Seni seviyorum dedim yanlız hayal ediyorum o kadar cesaretli değilim tüm cesaretimi topladım umut Seni çok seviyorum dedim umut yine ne diyeceğini bilemedi bende seni çok seviyorum dedi işte aylarca beklediğim gün bu gündü .
Ağladım. Ama sevinctenti tabi. Nasıl bir şanstı nasıl bir mucizeydi bu Allah'ım dedim kendi kendime.
Umut neden ağlıyorsun dedi :
~Çok duygulandım ben ne zamandır bu anı bekliyorum.
~Ağlama ama kıyamam ki sana bak ikimizde seviyoruz birbirimizi ağlama senin göz yaşına kıyamam.
~ Seni seviyorum.
~Bende seni seviyorum dedi.
Ve artık eve dönmek icin yola çıktık.
Yolda sadece sessizliği dinleyerek yürüdük. Birşey konuşmadan.
Eve gelmistik artık o evine ben evime girdim.
Eve geldim ve yatağıma yatıp kulaklığmı takıp düşündüm. O kadar dert yapmıştım. Sigara bile kullanmıştım . Keşke bir şey bilmeden kendi kendime biseyler düşünüp kendime zarar vermeseydim.

Neyseki günlerce , aylarca beklediğim gün bugündü bugünü not almam lazım hersey bir sabah güneş doğarken başladı ve Umut'un yanında ağlamam bu gün ne güzel gündü allahım sana şükürler olsun yatakta yatarken elimde telefonumdan şarkı dinliyodum mesaj geldi birden umut yazmış yarın buluşalımmı yazmış allahım çok mutluyum sevinçten ne yazacağımı bilemedim tabikide olur umut dedim o gün öyle uyuya kaldım sabah saat 09:00 saat 10:00'da buluşmamız lazım hemen saçlarımı yaptım makyaj yaptım hazırlandım buluşucağımız yere gittim tam saatinde oradaydım ama umut yoktu. Saat 12:00 oldu umut hala ortada yok bekledim Necip Fazıl Kısakürek'in dediği gibi

Ne hasta bekler sabahı, ne taze ölüyü mezar, ne de şeytan, bir günahı, seni beklediğim kadar.

Saat 13:00 oldu ümidimi kestim artık gelmiyecekti neyse çok üzüldüm yüzüm asık bir şekilde eve gittim yemek yedim sonra bir günün daha sonuna geldik ama ben uyuyamıyorum umuttan hâla haber yok uyuya kalmışım kalktım telefonda mesaj umut yazmış çok mutlu oldum taki mesajı okuyana kadar

Merhaba Azra sana bişeyler söylemem lazım biz olamayız çünkü ben hastayım bunu söylemekten cekindim dün yanına gelemedim çünkü sana ümit verirdim o yüzden gelmedim çok özür dilerim ama biz olamayız

İşte hayat bu saatten sonra başlıyor hersey bu saatten sonra başlıyor umut beni seviyor hasta ona yardım etmem lazım ama ona yardım edecek durumumda yok yine yaktım bir sigara hayallerimin üstüne bir duman daha çektim olmayacak duaya amin dedim acaba omu beni kaybetti benmi onu kaybettim neyseki bir saat sonra tekrar yazdı Azra seni dün dediğim yerde bekliyorum hemen hazırlandım çıktım yola sanki hayallerime yürüyorum gittim oraya ilk buluştuğumuz sabah güneşini izlediğimiz yerdi orası bir masa vardı üzerinde bir mum çok şaşırdım bir anda gözlerimi biri kapattı Azra seni çok seviyorum dedi şok oldum bende seni dedim sarıldım sonra oturduk masaya sonra karşı apartmanda bir yazı yazıyormuş sonradan farkettim

AZRA SENİ ÇOK SEVİYORUM
DÜN YAPTIKLARIM BİR ŞAKAYDI

Üzülsemmi sevinsemmi bilemedim sarıldım Umut'a .