Tamamen farklı bir hayat yaşayacağım demiştim halbuki.Herşey değişecek demiştim.Umutlanmıştım.Şu boktan hayatımın sıradanlığından kurtulurum sanmıştım.Ama yanıldım.Sevdim sandım.Sevildim sandım.Sonra...Sonrası karanlık.
Ben burada olduğum sürece,asla yalnız kalmayacaksın.Söz veriyorum.Asla tamamen terkedilmiş hissetmeyeceksin.Eğer bana değer veriyorsan,birazcık olsun.Ağlama olur mu? Sen ağladığında ben de ağlıyorum çünkü.Üzülme sakın.Kimse kırmasın o benim olan kalbini.İzin verme,tamam mı? Ben burada olduğum sürece asla umutsuz olma.Çünkü her zaman bana güvenebilirsin.Umut da güvenden var olmaz mı zaten?
Kötü hissettiyor,birine bu kadar değer verirken onun bunu farketmemesi.Kötü hissettiyor,platonik aşklar.Kötü hissettiyor,etrafındaki bu kadar insan yalnızken bir o kadar insanın da yalnız olması.Sadece,bana iyi bak olur mu? Çünkü ben seninim.Kendine iyi bak ki bana da iyi bakmış ol.
Hayır,ağlamıyorum.
Ağlamam.Söz verdim bir kere.
Sadece,sadece biraz sensizlik kaçtı gözlerime.
