Sessiz Sakin'in Gürültülü Maceraları

AAA! BU DA KİM?

Merhaba Cankadaşlar.
Ben, Sessiz Sakin.
Adım Sessiz, soyadım Sakin.
İçinizden biriyim.
Tanıştığınıza memnun oldunuz mu?
Şu an çok üşeniyorum ama bir ara eminim ben de memnun olacağım.

BÖLÜM 1
KÖŞEYİ DÖNEN ADAM
Bizim ev , konumu açısından mahallenin en önemli yerlerinde bulunuyor. Evden çıkıp sağa dönünce okul yoluna varabiliyorum. Sola dönünce ise Taşkın'ın evine gidebiliyorum.

Bu arada siz Taşkın'ı tanımıyorsunuz değil mi?

Taşkın benim en yakın arkadaşım. Yani Cankadaşım. Size komik gelebilir ama biz birbirimize böyle sesleniriz:Cankadaş. Nedenine gelince... Küçüklüğümüzden beri birbirimize hep " can arkadaşım " deriz ama bizim Taşkın " r " harflerini söyleyemediği için bana " can aykadaşım " der. Ee can aykadaşım, can aykadaşım diye diye Cankadaş'a dönüştü. Zamanla bunu sevdik ve öyle kaldı. Nasıl? Sizce de güzel değil mi?

Aslında Taşkın'la birbirimize hiç benzemeyiz ama çok iyi anlaşırız. Tam tamına zıt kutuplarız. Ben oturmayı, hiçbir şeye bulaşmamayı ne kadar seviyorsam; o da koşmayı, gezmeyi ve her şeye bulaşmayı o kadar seviyor. Galiba birbirimizi tamamlamadığımız için bu kadar iyi arkadaşız.

Mesela geçenlerde bizim mahallenin kedilerinden birine çok benzediği için caddede gördüğümüz bir kediyi uzun süre takip ettik.

Yol boyunca Taşkın'a " Dur! " dedim, " Kediler özgür hayvanlardır. Eğer bizim mahallenin kedisi ise zaten kendisi geri döner. Dönmezse hiç bizim mahallenin kedisi olamamıştır." dedim. Dedim ama dinletemedim. O kadar zama beni de peşinden sürükledi. Sonuç ne çıktı dersiniz? Kedi yan mahallenin kedisiymiş.

Oraya kadar takip etmişken kediyi biraz sevelim dedik. Boynunu, başını okşadık. Kedi bize " mırrr" diyerek karşılık verdi. Sonra da evimize döndük.

Ben, kedinin peşine düştüğümüz o üç saatte ne güzel uyurdum biliyor musunuz? Hadi uyumasam bile bir güzel otururdum. Ama aramızda kalsın çok güzel bir kediydi. İtiraf ediyorum ben de çok sevmiştim o kediyi.

Neyse... Biz konumuza dönelim. Ne diyordum... Tamam buldum: Bizim evin konumu.

Evden çıkıp doğruca karşı sokaktan yürüdüğümde taşıt trafiğine kapalı caddeye çıkabiliyorum. Sanırım yürümeyi sevdiğim tek yer burası.

Son zamanlarda bu cadde ile ilgili yeni bir hobi edindim. A!a onu daha sonra anlatacağım. Şimdi mahalledeki komşularımızdan bahsedeyim biraz. Çok acayip komşularımız var da...

Bir Berber Bir Berbere Ne Demiş?

Ben bebekliğimden bu yana hep aynı berbere tıraş olurum. Sadece be değil, mahalledeki herkes aynı berbere tıraş olur. Adı...

Size bir sır vereyim mi? Bu berberin adını hâlâ bilmiyorum. Ama galiba bu konuda yalnız değilim. Bence kimse bilmiyor. Çünkü mahalledeki herkes ona berber, berber ağabey, berber amca, berber bey gibi hitaplarla sesleniyor.

Ne zaman adını sormaya yeltensem utanıp vazgeçiyorum. Çünkü ben ne zaman lafı ona getirsem o bana küçüklüğümle ilgili bir anı anlatıyor. Benim küçüklüğümü zamanlarda ise babamın küçüklüğünü anlatıyor. Düşünsenize, bu berber amca hem benim hem de babamın küçüklüğü biliyor ama biz onun adını dahi bilmiyoruz. Hatta geçen gün şunu fark ettim ki özel hayatı hakkında hiiiiiç ama hiçbir şey bilmiyormuşuz.