Bu hastalık nasıl geçti hala merak içindeyim.Hastalığımın geçtiğini en son ben öğrenmişim.Bu yüzden birazcık da olsa annemlere kızmış olabilirim. Artık hayata kaldığı yerden devam ediyorum.Nasıl tüm zorlukları ailem ve arkadaşlarımla aştıysam şimdi de mutlu,huzurlu,sağlıklı hayatımı onlarla yaşayacağım.
GELELİM İYİLEŞTİKTEN SONRAKİ İLK OKUL GÜNÜNE..
Sabah büyük bir heyecanla çantamı hazırladım ,okul kıyafetlerimi giydim ve annemin hazırladığı Kahvaltıyı kaçırmamak için fişek hızıyla mutfağa indim.
Annemler konuşurken duydum.Yaklaşık 1-2 ay kadar okula beni babam bırakacakmış.Bu güzel haberi duyunca daha büyük bir hevesle gittim okuluma...
Ne yalan söyleyeyim özlemişim okulumu ....
Genelde her öğrenci okul olmadığı zamanlarda sevinir fakat benim tatilim uzun olduğundan sanırım çok özlemiştim okulumu,arkadaşlarımı, öğretmenlerimi..
İlk ders tamamen kaynadı.Bizim sınıf durmadan beni anlattı öğretmenin de hevesine diyecek birşey yoktu😂
Herkes tenefüste başıma toplanıyor ve akla gelmeyecek çeşitli sorular soruyorlardı.Daha sonra biri çıkıp:
-"Hadi ama arkadaşlar,Defne daha yeni iyileşti onu çok yormamak gerek.." diyordu.
Açıkçası bu sözleri söyleyen arkadaşa içimden dua ediyordum. Öyle ki çoğu soru hastalık dışı saçma sorular olduğundan sıkılmıştım.
İlk okul günüm böyle idi.
Ya devamı....!!.!..!.!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATTAN BEKLENTİLER
RandomBu kitabımızda KAPILAR ARALANIRKEN kitabındaki kahramanımız Defne ni iyileştikten sondaki hayattan beklentilerini öğreneceğiz.. Bakalım bizim beklentilerimiz Defne'nin ki ile uyuşuyor mu????
