Chapter 1
From: Harrygoloid.
Lets break up.
Matagal kong pinagmasdan ang cellphone ko. I really can't believe. He broke up with me. Beacuse of what? Because I am ordinary girl, who loves book?
Ghhad. No. He can't do this to me. I know he loves me so much!
I tried so many times to asked him if what is the reasons. But he doesn't reply.
Umiyak ako magdamag. Dahil mahal na mahal ko siya, but then
hiniwalayan na niya ako. Kung kailan kailangan ko ng kakapitan ngayon saka pa niya ako iniwan. Aba! Magaling din pala siyang tumaming.
"Claire. Please calm down. Can't you see? Nag rereview ako. Our exam is tomorrow. So I need to hurry. Saka ikaw din mag review ka na. Lalaban ka pa sa math. But anyways. May trainor ka naman." Sabay ngisi na kanina lang ay naiinis sa akin ang bestfriend kong si Mharielle. Harry narinig ko na naman ang pangalan niya.
"How can I calm down? He broke up with me mharielle!" Maiyak iyak kong sinabi.
"I know. But first gawin mo muna ang mga dapat mong gawin. Like magreview ka. Paano ka makakamove on? Kung hindi mo lilibangin ang sarili mo." Sabi niya, habang nakatutok sa laptop.
"Urgh! Leche naman kasi iyang si harry! Kung kailan kailangan ko siya saka naman dumagdag." Inis kong sinabi.
"Kaya nga. Huwag mo na kasi siyang isipin. Enjoy your life claire. Don't stress yourself too much. Baka mamatay ka." Sabay halakhak niya.
She's my bestfriend since we are baby. Parang kapatid ko na siya. Iyong mama niya na ang nag alaga sa akin. Simula ng namatay ang mga magulang ko. Kaya laking pasasalamat ko sa kanya at sa pamilya niya na tinaggap ako. "Blah blah blah!"
"Childish! Anyways. Look si ms. Lanie and sir john. New picture. Sila na ba agad? Bago pa lang siya sa school ah?" The hell I care to them! Akala ko ba nag rereview ang isang ito? Nagpe-facebook lang pala.
"Pangit pangit ni sir. Saka mukhang malandi si lanie. Tignan mo si sir, Malaki ang noo. Cold. Mayabang. Basta! Hindi sila bagay. Saka ano bang pakialam ko sa dalawang iyan."
Nanahimik si mharielle. Kinuha ko ang libro ko saka nagbasa. Mas maganda pa. Magbasa ako ng libro. Kaysa initindihin si harry. Hindi siya kawalan. Makakalimutan ko din balang araw ang sakit na binigay niya sa akin.
Napahinto ako sa pagbabasa ng mag salita na si mharielle. "You know what?" Napakunoot noo ako. Ano sinasabi nito? "Of course! I don't know what! Ano ba naman iyang klaseng tanong." Iritado kong sabi.
"You know... The more you hate... The more you love."
"So? Ano naman kinalaman niyan sa buhay ko. Aber?" Napaka gulo niya talaga minsan kausap. Kung ano ano na lang ang sinasabi. "Tatawanan na lang kita. Kapag nahulog ang loob mo kay sir." Sabay ngisi niya.
The hell... What is her problem? Ano naman ang pumasok sa utak niya at sinabi niya iyon? As if naman umibig ako kay sir. Nilait ko na nga siya e. Ibig sabihin. I don't like him.
Malala na si mharielle. Kung ano ano na lang sinasabi. Like ng tatawanan na lang daw niya ako. Kapag nahulog ang loob ko kay sir. Like what the f? Matanda na si sir 20's niya siya. Para sa akin. Matanda na ang 20's. Kaya imposible naman ang iniisip ng babaeng iyon. Minsan talaga napaka misteryo ni mharielle e.
Nagmadali na akong pumanik sa guidance office. Nagtext kasi si mam wilma. Kailangan ko daw pumunta doon ng maaga. Baka daw kasi kapag nalate ako. Pagalitan ako ni sir john na makunat.
Sana naman hindi siya masungit ngayon. Ayoko pa naman sa lahat iyong masungit. Siyempre mahirap din kayang pakisamahan ang masungit.
Umupo na ako. Buti na lang at wala pa siya. 20 minutes pa kasi bago kami magsimula ng review.
Kamusta na kaya si harry? Ano kayang ginagawa niya ngayon? Busy kaya siya?
Sana sana... Mahal pa niya ako. Gagawin ko naman lahat ng gusto niya e. Except sa alam niyo na. I know na wala na kong mapapala gaya ng sinabi ko ng nakaraan pero bakit ba kasi niya ako hiniwalayan? Nangako pa naman kami sa isa't isa na. Hinding hindi kami maghihiwalay hanggang maging bangkay na kami. Tapos wala pa kaming one year. Hiniwalayan na ako? Galing mangako ah? Napapako. Hindi niyo ko masisi kung minsan lahat ng lalaki nadadamay. Dahil lang sa kagagawan ng isang lalaki. Nakakainis naman talaga nangangko sila... Hindi naman nila tutupadin. Wala silang isang salita. Tsk.
"Ehem ehem." Nagulat ako sa umubo sa tabi ko. Ganoon ko na ba ka tagal iniisip si harry. Hindi ko 'man kasi napansin na nandito na si pandecoconut.
"Good morning..." Bati ko sa kanya. Ininsnob lang niya ang kagandahan ko.
Tinitigan ko ang mukha niya. Wala 'man lang ka emosyon emosyon. Itong si sir. Paano kaya ito nagustuhan ni lanie. "Intidihin mo muna ito." Sabi niya. Tinignan ko ang mga papers.
Medyo mahirap ito ah? Kunwari pa akong may trainor ngayon sa math. Kung ako lang pala ang iintindi dito. Kaya nga siya nandito sa harap ko. Para ako'y turuan. Ka beastmode ito ah?
Hindi ko magawang mag reklamo. Dahil teacher ko siya. Sympre pag nasa paaralan ka kailangan magalang at may respeto ka. Aamin na nga ako. Gwapo naman talaga itong si sir. Medyo may inis lang ako sa kanya. Kaya puro panlalait ng nasabi ko last time. Pero hindi ibig sabihin nun. Gusto ko na siya ah? Kapal ng face niya kung ang magandang ako magkagusto sa gwapong siya.
"What are you staring at?" Sabi niya habang nakatingin sa akin. Umiling ako agad. Sobra naman ang pagka cold nitong si sir. Sobrang sungit din. Dapat siya ang tumandang binata hindi ako e. "Sir... How can I find my-- ex. I mean yung an--" napahinto ako. Dahil nagulat ako sa sinabi ko. What the...
"You know. Claire. Stop that nonsense thing. Mag aral ka muna." Sabi niya habang nakatuon ang pansin sa isang notebook. Ano na naman ang problema nito? Puro pagsusungit na lang ba ang iibibigay niya sa aking treatment?
Nagfocus ako sa pag intindi ng equation. Inintidi ko din. Pero minsan pala kahit anong intindi natin sa isang bagay hindi natin maiintindihan lalo na kung walang magtuturo sa atin.
Medyo natagalan ako sa pagsosolve at naramdaman kong may tumititig sa akin. Kinilabutan ako at napailing. Tatanungin ko sana siya ng umismid siya at tinalikuran agad ako.
Sayang ka talaga sir. Kung hindi ka lang ganyan. Baka type na kita. Kaso saksakan ka ng sungit. Sana maghiwalay kayo ni lanie!! Patunayan niyong walang forever! Heh!
