Küçük Umutlar

ilk darbe

Hayatım zaten aksiyona doluyken hiç beklemediğim bir anda yıkılışım bana doğru son adımlarını atıyordu bende herşeyden habersiz yıkılışımı bekliyormusum meğer karne günüydü mutluydum arkadaşlarımla gülüp eylenirken zaman hızla akıp geçti ve hoca karneleri dağıtıyordu ben karnemi almştım yerime geçmistimki kapının açılmasıyla bütün gözler kapıya çevrildi herkez ki buna bende dahil kim geldi acaba gözleriyle bakıyorduk sonra kapıdaki kişi hocaya beni istediğini söyledi hocada kafasıyla git işareti yaptı şaşkınlıkla gittim merakliydimda anlamamıştım tam bir şey soyleyecekken karşımdaki kişinin azından çıkan ilk cümle ben senin abinim oldu gözlerim hafif dolmuştu tutamıyorum kendimi her abinim diyene inanmıyordum elbette ama elindeki DNA testini bana uzattiginda annemin bana olan nefreti sevgisizligi gözlerimden yaşlar dökülürken hemen sınıfa gittim sınıftakılar şaşkın gözlerle bana bakıyorlardı hızlıca sırama oturdum kafamı sıraya gomdum herkeze karneler dagitilmisti eve doğru hızlı adımlarla gidiyordum eve gittiğimde annem karnemi istedi süpriz olduğunu söyledim akşam herkez evdeydi karnenin üstüne DNA testini koydum ve babama uzattım ve babama gözlerimden akan yaşlar, aglamaktan kısılan sesim ile karnem güzelimi baba !!! dedim ve odama gittim