Bitanecik Mafyam

İTİRAFLAR

İlk bölümü beğendiğinizi umarak yayınladım ikinci bölümü . İnşallah bu bölümüde beğenirsiniz. Ve lütfen yorum ve votelerinizi bekliyorum. :-) :-) :-)

Ben yanlış mı duydum ? O benim abim mi şimdi ? ALLAH' ım herşey benim mi başıma gelir yaa ? Herşey bütün dünyam bir günde başıma yıkılmak zorunda mı ?

Şaşkınlıktan küçük dilimi yutucam resmen yaaa. Zaten nerde bir arıza ben orada.

Murat hoca ben ağzımı açamadan lafa girdi tabi. " masal güzelim bak senden haberimiz yoktu bizim. Senide ölmeden önce annemin yazdığı mektupla bulduk. Annem seni bırakmak istememiş ama dedem kız olduğun için seni zorla annemizin elinden alıp birilerine vermiş. "

Allah' ım duyduklarıma inanamıyorum yaaa. Aynı gün içinde anne ve babam ölüyor hemde onların gerçek ailem olmadıklarını öğreniyorum.
Cidden diyicek lafım yok yaaa.

" pardon ama beni niye hiç aramadınız ? Hadi onuda geçtim . Bulduğunuzda keşke söyleseydiniz . En azından dünyam 1 günde başıma yıkılmazdı. Ya ben sizi anlamıyorum . Hiçbir zamanda anlamıyacağım . "

Şu söylediklerime dayanamayıp çıktı murat hoca. Ya ben burada ne yaşıyorum sen gelip bana ne diyorsun yaa ? Kendimi suçlaya suçlaya ağlarken o bana neler atıyo.

O çıkınca içeri hayal girdi. Yanıma gelince ona sarılıp ağladım. " güzelim ağlama bak kendini helak ettin. " diyordu bana yaa.

O anda kapı hızlıca örtüldü. İçeri abim olacak şahıs girdi. Hayal onu ağlamış bir halde görünce çıktı. Oda karşıma gelip " bak biz seni bırakmadık. Senden haberimiz olsaydı kesinlikle seni alırdık. Ayrıca küçük cadı seni daha cuma günü bulduk. Tabi sen evine gitmiştin." diyip yüzüne akan damlaları sildi.

Bende zaten onu affedecektim. Yanına gidip " bir daha ikimizde ağlamayalım " sonrada ona sarıldım. Bu çok farklı bir duyguydu. Bir abinin olması yani. Ama çok heyecan verici birşey olacak gibi görünüyor.

" Hadi eve gidiyoruz." dedi abiciğim. " Ne evi ?" der demez çaktım. Oda zaten soru sormamıştı. Beni kolunun altına alıp arabaya doğru yönlendirdi. Arabanın yanına geldiğimizde asya ile hayal gelip gitmek zorunda değilsin dediler ama bugün gitmezsem bir daha asla gidemeyeceğimi biliyordum. Onlarıda sakinleştirip arabaya bindim.

Abim her dakika arkaya bakıyordu. Sonunda bunalıp " merak etme atlamak gibi bir niyetim yok . " diyiverdim.

oda anlayınca rahat bir şekilde onun evine geldik. İçeri girince salona geçtik. Orda bi süre sessiz kaldıktan sonra bana odamı gösterdikten sonra çıktı. Yine yalnız kaldım her zamanki gibi.

Şuan çok boş hissediyorum . Yaşadıklarımı , eski hayatımı , anne ve babamı... Daha bir sürü şey . Barışı daha iyi anlıyorum artık. Neler yaşadığını...

O sırada abim içeri girdi. Ben hemen gözyaşlarımı sildim tabiki.

Silme . Onları hatırladıkça acılarının geçeceğine inanıyorsun ama kâr etmeyecek. Hiçbir zaman geçmez. Onları ya içine gömeceksin ya da sen karanlığa gömüleceksin.

Gelip arkamdan sarılıverdi. Bende ona tabi. Bana iyi gelen tek şeydi. O da ağlamıştı sanırım. " bir daha ağlamıycam " dedim. O da çok güzel gülümseyip bende dedi.

Sana şaşıracağın bir şey söyliycem. Ona dönüp ne oldu der gibi bir bakış attım. "Yarın melih geliyor . " dedi

- o kim ?
- abin dedi.
( Tabi ben küçük dilimi yuttum yutucam yani )

Kafamı salladım sadece . Onunlada tanışalım bakalım. Uyuyacağımı söylediğimde abicim kendi odasına doğru yol aldı. Bende uyumayı düşünüyordum ama uyuyamıyorum. Gözlerimi kapattığımda onlar canlanıyordu.

Pencerenin önüne geçip dışarıyı izlemeye karar verdim. Dışarısıda çok sessizdi. Aynı kalbim gibi. Bir daha tekrar eski haline gelir mi ? Bilmiyorum.

Kalbimin tek sahibi ilk aşkım babam için atan bu kalp başkası için atar mıydı ? Bilmiyorum ama ben aşkı kalbimde babamla beraber toprağa gömdüm.

Neşeyle çıkan sesim annem olmadan bir daha öyle çıkar mı ? Onuda bilmiyorum.

Ben toprağa sadece anne ve babamı gömmedim. İçimdeki her seyi gömdüm. Onlar olmadan eski halime dönemeyeceğimi biliyorum.
Sizi hep özliycem ama buna katlanmak zorundayım.

Pencereyi açıp hıçkıra hıçkıra ağladım. Sesimi anne ve babam duymasın diye yalvardım. Dışarı içimdekileri haykırmak istedim ama ona bile halim yok.

İçimden "baba hani bana biz olnasak bile sen hayata hep karşı çık kızım . O seni hep geri iter ama sen ona hep karşı git güzelim . Sen benim kızımsın . " derdin. Doğru söylüyorsun baba ben senin kızınım hiçbir zaman kadere boyun eğmem hep kendimi daha ilerisi için hazır tutucam ben MASAL KAYAYIM .

Sabah pencerenin önünde uyandım . Aynanın karşısına geçip kendime bakınca kendimden korktum vallahi . Aslında şaşırmamam lazım bu kadar ağlarsan olacağı o masal.
Hemen bi duşa girip çıktım. İç çamaşırlarımı giyip Üstümde bornozla çıktım giysi odası diye tahmin ettiğim yere geldim. Evet doğru tahmi . Hemen bir tayt aldım üstüne twk kol bir tişört giydim. Orada bulduğum nikeleri de giyp aşağı indim.

Abimde yeni kahvaltıyı hazırlıyormuş. Ona yardım edip güzelce kahvaltımızı ettik.

" güzelim dışarı çıkalım mı ?"

- saol ama istemiyorum dedim .
Canım oturup acıklı film izleyip hunharca ağlamak istiyordum ama bunu ona söyleyemem.

- laptopunu alabilir miyim ?

+ tabi bitanem dedi
Oadan laptopu alıp çıktım. Canım hiçbirşey yapmak istemiyordu. Sadece düşünmek , tabi oda canımı yakıyordu.

En iyisi uyumak diyp kendimi uykunun kollarına attım. Saatin kaç olduğunun farkında değildim. Gözlerimi açtığımda içeriden sesler geliyordu. Saçı mı başımı düzeltip içeri geçtim. O anda abimin yanında oturan adamın melih olduğunu anladım. Çok benziyorlardı birbirlerine .

Melih tahmin ettiğim kişi yanıma gelip beni döndürmeye başladı. Tamam bu kesin melih dedim.

Yere inince biraz sendelesemde ayakta durup " Bu kadar eğlenceli olduğunu bilmiyordum. "

" bende memnun oldum minik cadı. " dedi.

Yan koltuğa geçip oturdum. Abilerim bir süre aralarında konuştuktan sonra bana dönüp ikisi bir anda " istanbula gitmen gerek minik cadı. " dediler.

Tabi ben bir süre şoku atlatmaya uğraştım. Allah' ım aksiyonsuz bir günüm yok diye geçirdim içimden.

- Ne zaman ?

+ hemen

İç çekip saate baktım. Saat 6 ' ydı.

- Dokuza hazır olurum diyip eşyalarımı toplamak için ayaklandığımda bi kız çıktı karşıma

+ melis dedi. " galiba halam oluyosun . "

- Masal dedim. " bana sakın hala deme . " diyip ufak bi gülümseme attım .

Bu kızı sevmiştim. Çok içten ve cana yakın bir tavrı vardı.