Harry
Βγαίνω απο το αυτοκίνητο μου και κλείνω δυνατά την πόρτα.Ξέρω οτι θα συμβεί σύντομα.
Μπαίνω στο γραφείο μου γρήγορα και αρχίζω τη δουλειά.Σήμερα πρέπει να τελειώσω νωρίς.
Τους τελευταίους μήνες άλλαξα σαν άνθρωπος,σαν χαρακτήρας,έγινα καλύτερος χάρη σ'εκείνη.
Μπορεί πολλές φορές να της φέρομαι άσχημα αλλά οι παλιέ συνήθειες δεν κρύβονται.
Ποτέ δεν είδε και ούτε θα δεί η Lauren τον Harry πρίν την γνωρίσει.
Αν τον γνωρίσει θα τον μισήσει,όπως τον μισώ εγώ.
Το παρελθόν είναι παρελθόν όμως κάποια μέρα θα βγεί ξανά στην επιφάνεια.
Όσο περνάει απο το χέρι μου θα κρατήσω κλειστό το παρελθόν μου σε ένα κουτί στο πιο σκοτεινό κομμάτι της ψυχής μου.
Ανοίγω τη νέα μου υπόθεση και ξεκινάω τη δουλειά.
Το κινητό μου χτυπάει και βρίζω το άτομο που με διέκοψε απο τη δουλειά μου.
''Παρακαλώ''Λέω φανερά εκνευρισμένος
''Τι θέλεις πάλι εσύ;σου είπα δεν θέλω να μιλάμε,άλλαξα''Φωνάζω σ'αυτόν.
Κλείνω το τηλέφωνο και ξεφυσάω.
Δεν πρεπει να μάθει η Lauren τι κρύβω.
Μπαίνω στο σπίτι της και τα φώτα είναι όλα κλειστά.Το τελευταίο διάστημα μένουμε μαζί στο σπίτι της μιας και υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι εκεί έξω και θέλω να την προστατέψω.
Μα πρέπει να την προστατέψω και απο εμένα και απο το παρελθόν μου.
Δεν πρέπει να μάθει τίποτα η Lauren.
Δεν θέλω να την δώ να κλαίει,να φοβάται να πονάει.Δεν περίμενα να νιώσω έτσι για κάποιο άλλο άτομο μα η ζωή παίζει συνεχώς παιχνίδια.
Ανεβαίνω πάνω στο δωμάτιο και βγάζω τα ρούχα μου,ένα μπάνιο θα με χαλαρώσει.
Κοιτάω την ώρα και είναι νωρίς ακόμη για να γυρίσει η Lau.
Μπαίνω στη μπανιέρα και αφήνω το σώμα και το μυαλό μου να χαλαρώσουν.
Μετά απο πολύ ώρα βγαίνω απο το ζεστό νερό και πηγαίνω να φορέσω τα ρούχα μου.Νιώθω πιο φρέσκος και οι άσχημες σκέψεις έχουν φύγει μακριά.
Όχι για πολύ.
Ξέρω οτι θα είναι κουρασμένη όταν γυρίσει οπότε αποφασίζω να δείξω τις ικανότητες μου στη μαγειρική.
Όπως μου είχε μάθει η μαμά μου,σκέφτομαι και θυμάμαι τις υπέροχες στιγμές που είχα περάσει μαζί της.
Μου λείπει.
Ακούω κλειδιά στη πόρτα τη κατάλληλη στιγμή μιας και μόλις τελείωσα το τραπέζι.
Πηγαίνω στο σαλόνι και κάθομαι.Μετά απο δευτερόλεπτα τη βλέπω να έρχεται αστο δωματιο και να μην με έχει προσέξει ακόμα.
Το βρίσκω λογικό μιας και δεν συνηθίζω να είμαι εγώ αυτός που γυρνάει πρώτος στο σπίτι,η δουλειά και οι πολύ προσωπικές υποχρεώσεις μου με κρατάνε πίσω στον χρόνο μου.
Βγάζει τα παπούτσια της και αφού σηκώσει τα μάτια της μου χαμογελάει.
''Πώς και τόσο νωρίς σήμερα;''Με ρωτάει και φαίνεται κουρασμένη.
Αυτή η προαγωγή της κάνει και καλό αλλα καί κακό.
''Τελείωσα γρήγορα και είπα μια φορά να γυρίσω πρώτος''Λέω και την αγκαλιάζω.
Μου έλειψε.
''Καλά έκανες,χρειάζεσαι και λίγη ξεκούραση''Ανοίγει ξανά τη γνωστή συζήτηση μα τη σταματάω φιλώντας την.
''Πήγαινε να αλλάξεις,έχω ετοιμάσει γεύμα''Χαμογελάω και γνέφει καθώς ανεβαίνει στο δωμάτιο της.
Είναι υπέροχη,δεν πρέπει να πληγωθεί.
ΓΕΙΑ,ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ,ΓΕΙΑ
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑ
