Taehyung apar topar hazırlandı ve kimseye birşey söylemeden evden çıktı. Dışarının rüzgarlı olmasına rağmen yanina mont bile almamıştı.
Önünden geçen ilk taksiyi durdurdu ve daha önce gittiği hastanenin adresini söyledi. Yol boyunca huzursuz olacağını biliyordu.
Bitmek bilmeyen yolda canı sıkılan Taehyung şoförün uyarısıyla arabadan indi ve bir miktar para uzatıp para üstü bile almadı.
Koşarak danışmaya ulaştı ve hoşlandığı kızın adını söyledi "Park Dae Bak'ı ziyarete geldim"
Bayan cevapladı "Üçüncü kat 302 numaralı odada"
Taehyung başka birşey söylemeden merdivenlere yöneldi, asansör bekkeyip zaman kaybedemezdi.
Kapının önüne ulaştığında ilk önce derin bir nefes alıp göğüsünün hareketini normal hale getirdi ve daha sonra odaya girdi.
Yavaş adımlarla yatağın yanına ilerlerken alnındaki terleri sildi.
Yatağın başına ulaştığında Dae Bak'ı gördü. Tüm masumluğu ile uyuyordu. Geçen seferki gibi sakinleştirici verilmiş olmalı diye düşündü Taehyung, haklıydı da.
Sandalyeyi yatağın başına çekip kızın serum takılı olmayan elini tuttu "Kötü hissediyorsan bana haber vermeliydin" dedi "Çok acımasızsın"
Kızın tepki veremeyeceğini biliyordu bu yüzden daha fazla konuşmayıp sadece elinden tutmayı denedi, çünkü ona söz vermişti.
Yaklaşık yirmi dakika boyunca kızı inceledi Taehyung. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştı.
Odaya beyaz önlüklü biri girdiğinde onun doktor olduğunu anlayıp ayağa kalktı Taehyung.
"Yakını mısınız?"
"Erkek arkadaşıyım"
Doktor elinde tuttuğu kağıda baktı "Bazı sorunlar yaşıyor olabilir. Kendine zarar vermeye çalışmış. Babası birkaç saat banyodan çıkmadığını fark edip bizi aradı"
"Peki şimdi nerdeler?"
Doktor yanıtladı "İşleri olduğunu söyleyip gittiler"
"Neden soruyorsam sanki" diye söylendi Taehyung "Durumu nasıl?"
"Geldiğinde bilekleri kesiliydi. Zaten psikolojik tedavi için belirli aralıklarla hastaneye gelen bir hasta. Onunla ilgilenmeniz yararına olacaktır. Ailesi bu konuda pek gönüllü değil de"
"Anlıyorum ve tabiki yanında olacağım. Teşekürler" deyip doksan derece eğildi.
Doktor odadan çıktığında Taehyung sandalyedeki yerini aldı. Oturduğu yer halen sıcaktı.
Kızın elini tuttu ve bu zamana kadar fark etmediği sargıya baktı "Aptalın tekisin Dae Bak" dedi ve ardından "Bu senden daha çok hoşlanmamı sağlıyor" diye ekledi.
Birkaç dakika bekledikten sonra cevap veremeyeceğini bile bile sordu "Sen de benden hoşlanıyorsun değil mi?" dedi ve başını yatağa koyarak dinlenmeye çalıştı.
