"Klasgenoten"~ Jacob Sartorius | Boek 1

6

Luna

"Hey." Zei Jacob een beetje boos. Hij smeet zijn tekenboek op de tafel volgend bij zijn potloden en gum.

"Jij bent boos." Zei ik tegen hem en hij zat neer op zijn stoel.

"Is deze stoel bezet, of zit er al iemand anders op?" Vroeg hij sarcastisch.

"N-nee hoor, je kan gewoon zitten." Zei ik ook al had hij al plaats genomen. "Wat is er nou? Ben je met je verkeerde been uit bed gestapt?"

Hij blaast een diepe zucht uit zijn mond en opende zijn tekenboek. "Laat maar."

Ik liet hem gaan en luisterde verder naar de docent. We hadden het over een tekening waar je een object tekent met een gevoel. Als je bijvoorbeeld verliefd voel, dan teken je een roos of als je je verdrietig voel, dan teken je een traan. Dat vind ik juist het leukste van Tekenen, je hebt oneindig veel opties om dingen te tekenen.

"Wat ga jij tekenen?" Vroeg ik aan Jacob. Hij rustte zijn hoofd tegen de tafel met zijn handen eromheen.

"Wat?" Vroeg hij, terwijl hij naar me keek.

"Ik zei, wat ga je tekenen?" Herhaalde ik.

"Ik weet niet, ik heb niks in me gedachtes." Zei hij en hij tekende een streep op zijn blanco papier.

"Hoe voel je je?" Vroeg ik hem, "Of van wat hou je heel erg van?"

"Uhm, mijn fans, humor, mooie meisjes..." Zei hij en hij gaf me een knipoog.

"Yo Romeo, dit is tekenen en niet drama." Zei ik en ik dieuwde zijn hoofd weg.

"Voorzichtig! Straks breek je je toekomstige vriendje." Zei hij en hij wreef aan zijn voorhoofd.

Mijn wangen begonnen rood te worden en opeens werd het gênant. Zei hij nou toekomstige vriendje? Nee, kan niet...

"Aye! Waarom bloos je?" Vroeg hij en hij plaatste zijn arm om me schouders heen.

"Oh my gosh! Gefeliciteerd Luna, je bent nu officieel mevrouw Sartorius. Jacob, je mag de bruid zoenen." Zei Kuona uit het niets. Wauw, meen je dat nou serieus Kuona?

"En bedankt Kuona, je hebt onze momentje verpest." Zei ik tegen haar en ze ging stuk.

"Ja man, ik wilde haar lippen mijn beugel laten proeven." Zei Jacob en ik dieuwde hem van me weg.

"Eeeeennnn, gefeliciteerd Jacob voor het officieel verpesten van me dag." Zei ik en hij lachte, man zijn lach is schattig.

"Naahhww, vind je toch lekker? Effe een zoentje geven op je cru-"

"Kuona! Ssshhhtt!" Onderbrak ik haar.

"Wat?" Vroeg Jacob waarop ik antwoordde:

"Niets."

"Heeft ze het niet verteld? Jacob, je bent Luna's C-R-U-"

"Als jij dat woord af spelt dan smijt ik een stoel naar je hoofd." Dreigde ik.

"S.."

"Waag het!"

"H" Kuona begon weg te rennen naar haar plaats.

"Klaar, je bent dood!" Zei ik en ik rende achter haar aan.

"Wat? C-R-U-S-H, crush? Oh..."ik hoorde Jacob proberen wat het woord was en hij draaide om. "Luna, ben ik je crush?" Schreeuwde hij door de klas heen.

"Ja!" Zeiden alle meisjes tegelijkertijd.

"Wat? Pf, nee?" Zei ik en ik liet Kuona's haar los.

"Beter niet Luun, Ik maak Jacob dood." Hoorde ik Jamie zeggen tegen zichzelf.

"Bruh?!" Alana zei als ze de klas instapte. Ze had een pakket in haar handen en volgens mij was dat voor de Docent die juist net weg was. Ze keek rond de klas totdat ze stopte bij Jacob. Kan dit nog erger?

"LUNA DAT IS JACOB SART-"

"ALANA!" Zei ik snel zodat ze stopte met schreeuwen.

"Zie je ik ben niet de enige." Fluisterde Kuona en ik gaf haar een spats op haar hoofd.

"Alana, fijn dat je het pakketje hebt gebracht." Zei Mevrouw de Vink. Alana stond daar verwarrend te kijken naar Jacob en mij. Ik liep heel awkward terug naar mijn plek naast Jacob en keek hoe Alana het pakketje aan de docent gaf. Ze keek naar me en ik zag hoe ze op en neer met haar wenkbrauwen bewoog. Ik gaf haar een hele, lieve middelvinger en ze liep naar me toe en sloeg me keihard op mijn achterhoofd.

"Kaulo zusje." Lachtte ze.

"Maar vijf minuten!" Zei ik terug en Jacob tikte me aan.

"Zijn jullie klonen?" Vroeg hij en we lachte allebei op de zelfde toon tegelijkertijd.

"Nee, we zijn gewoon tweelingen." Zei Alana.

Hij staarde naar haar en ik zag dat Alana een beetje ongemakkelijk begon te voelen.

"Ik ga maar terug naar Biologie, microscopie." Zei ze en ze Rolde haar ogen. Ik gaf haar een snelle knuffel en ze verdween achter de deuren.

Jacob

Toen ik een meisje die precies op Luna leek binnenstapte en mijn naam schreeuwde was ik nog nooit in mijn leven zo in de war geweest. Ik dacht dat ze klonen waren want ze leken op twee druppels water op elkaar. Zelfde haar, zelfde kleur ogen, zelfde schattige neus, zelfde rode lippen. Dit gaat hard worden, nu ik niet meer weet wie wie is. Ik moest letten op de kleren die haar zus droeg, want het kan ook zo zijn dat ze dezelfde kleren dragen.

Kuona zei tegen mij dat ik Luna's crush was en er gebeurde iets in mij. Het leek als of de binnenkant van mijn borst in een magnetron zat, ik voelde me warm van binnen. Nooit heb ik echt een vriendinnetje gehad, maar dat klink wel logisch omdat we pas dertien zijn.

Misschien heb ik wel een kleine crush op Luna, ik bedoel ze was de eerste persoon waarmee ik echt praatte sinds ik verhuisd was. Ze is zo lief, en schattig, en mooi en behulpzaam en

Wacht.

Wat is dit? Waarom pompt mijn hart sneller? Waarom voel ik dat mijn wangen warmer worden en waarom is Luna opeens in mijn gedachtes?

Je bent verliefd.

Nee, dat kan ik niet. Ik ken haar pas een week, we zijn net vrienden, ik kan niet gelijk op haar verliefd zijn. Misschien is dit gewoon een tiener-hormoon ding achtig iets. Het gaat vast wel weer over en wie weet was net maar voor nu, hoop ik.