ORANTI

-7-

En çok nefretimin karşılığını istedim , bana verdiği acıyı zaten seviyodum. Bana nefrete karşılık nefret lazımdı . Hayatta ki herşey alınmışken elimden ben sadece karşılığında nefret istedim , içimdeki acıya karşılık içime nefret .

Gözlerimi korkuyla açmıştım , sesin geldiği tarafa doğru döndüğümde sancarın kabus gördüğünü anlamıştım.
Terlemişti , alnında biriken su damlaları şakaklarından aşağı gözyaşlarına karışıyo ve elmacık kemiklerinden dudaklarına süzülüyodu . Kaşlarını yukarı kaldırmış dudakları acıyla kıvrılmıştı . Canı yanıyodu .Korkutmadab ellimi yanağına koydum " Sancar kabus görüyosun hadi kalk " cevap yoktu .
"Sancar .. Sancar " hala cevap yoktu . Yavaşca elimi çektim ve dizlerimi kırık sancarı kendime yasladım , Artık sırtı gövdeme yaslıydı . Sıkıca sarıldım ve bağarmaya basladım " SANCAR KALKKK " son gücümle cırlamıştım uyanmassa su dökücektim olmadı , tokat atcaktım başka çarem yoktu . Vee bingo . Bi hışımla kalkmıştı ama hemen kendime çekip arkasından sıkıc tuttum .

-" Kendine gel artık , kabus görüyodun " hala nefes nefeseydi ve bana yaslanmıştı . Öylece durmuştuk , nefes alış verişi yavaşlayınca yavaşca doğrulttum . " İyi misin ?" yani öyle gözükuyodu ama sormakta fayda vardı.

Arkasını döndü ve bana boş gözlerle baktı . Ardından yataktan kalktı ve odadan çıktı . Evet tam olarak böyle yapmıştı çünkü nedenini bilmediğim bi şekilde sinirlenmişti . Nereye gitti şimdi bu ya . Odadan çıktığımda üst kattaki tüm odalara baktım ama yoktu aşağıya indiğimde televizyonun karşısına geçmiş ekrana bakıyodu , televizyon açık bile deildi . Yanına gittim ama korktum yani şu hale bak , yavaş yavaş yaklaştım ve ortadaki sehpanın önüne onunla yüz yüze gelebileceğim bi şekilde oturdum ve sehpada bağdas kurdum . Yüzüne baktım önüne geçtiğim için bana bakmak zorunda kalmıştı tepki vermiyodu  . Yüzümü yüzüne yaklaştırdım tamda gözlerine bakıyodum . Önce gözlerimi şaşı yaptım , sonra dil çıkarttım , sonra baktım hala yaşam belirtisi yok tek kaşımı kaldırdım ve önünde elimi salladım ve parmağımı şıklattım . Ve bilin bakalım noldu cevap yok .

Parmağımı tam göğsünün üstüne denk gelicek şekilde ritmik bi şekilde ve hızlı parmağımla vurmaya dürtmeye başladım . Bi süre sonra tam parmağım yorulmuştu ki , parmağı tuttu ve itti .
"Kes şunu !! " tamam hiç kibar deil ama işe yaradı sonuçta .

-" Ben acıktım " sancar şansını zorluyodu . Ne acıkması ya bu saattemi gecenin 4 ünde. " Çok ciddiyim bakma öyle acıktım " tamam cidden acıkmış galiba .

-" Tamaaam , peki mutfak sağdan 2. kapı , banada bişiler hazırlarsan sevinirim " evet birisi yemek yerken aç olmasam bile benimde yiyesim geliyo napiim .

-" Sende geliyosun o zaman " ayağ kalktı kapıya doğru ilerlerken arkasını döndü " Lavabo üst kattaydı dimi ? " cevap vermeye gerek duymadan kafamı sallamıştım sadece . O yukarı çıkarken bende üstüme baktım , göğüslerimi açıkta bırakıcak sarı bi spor atlet vardı altımdada şort . Üstüme bişiler almaya yukarı çıkmaya karar vermistim .

Odaya girer girmez üstüme bi kapşonlu aldım ve aşağı inicekken kolidorun sonundaki odanın zorlama sesi geldi . Oraya giremezdi . Koşarak oraya gittiğimde sancarın kapıyı  inatla açmaya çalıştığını gördügümde korktum .

-" Hemen ellerini o kapıdan çek ! " Gerçekten sinirimi zorluyodu artık.

-" Bu kapıyı niye kitledin ?" Evet yılın sorusu ,  benimde saklamam gereken şeyler var sonuçta öyle deilmi ?

-" Bilmene gerek yok bence "  onu ilgilendirmiyodu bu sonuçta o kimdiki ?
" Uykum var benim , yatıcam , ve sen o kapıdan uzak duruyosun " arkamı döndüm ve odaya gittim .

Yatağa girdiğimde uyumaya çalışıyodum . Hiç bişey düşünmemek için uykuya ihtiyacım vardı . Kendimi uykuya teslim ederken yatağın diğer köşesinde ağırlıkla yatağın çöküşünü hissettim , ve burnuma dolan bi adet sancar .

***

Sabah uyandığımda sancarın odada olmadığını farkettim . Üzerimi deiştirdim ve elime gelen defteri çantamın içine koyup evden ayrıldım . Okula vardığımda sancar yoktu , aslında pekde umrumda deildi . Tüm günümü uyuyarak geçirdim ardından , okul sonrası Eymenle buluşucaktım . Avlarımı kaçırmaya niyetim yoktu , herzamanki bara gidip masanın birine yerleştim ve hafif bisiler istedim . O sırada içeri Eyme tüm şıklığıyla girmiş ve benim olduğum tarafa doğru kendinden emin adımlarla geliyodu . Yanıma oturup bana  sırıtarak baktı , yaklaşıp yanağımdan  öptü .

-" Seni daha önce bu saatte içrken görmemiştim ." Şaşkın gözlerle ona bakarken hemen toplama çalıştı kendini " Aa şey yani bu saate biraz erken deilmi dicektim ."  Tamam bu biraz ilginçti , hemde baya .

-" Evet ,  Canım öyle istedi " başka cevabım yoktu sadece biraz kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı . Gözlerimi kapatıp bardağı kafama diktim . Eymen ellerini belime sarıp kokumu içine çekti bi anda . Ben ne olduğunu anlamadan kulağıma sessizce fısıldadi " Neden bırakamıyorum seni , beynime bu kadar işlemek zorunda deilsin "

Bu kadar kolay olcağını hiç düşünmemiştim aslında ama iyi olmuştu yormamıştı beni .

-" Şimdi sessizce kendi köşende acını çekebilirsin . Benden bu kadar Eymen Sunra . " Ellerini itip arkama dahi bakmadan bardan çıktım . Arabama binerken huzurun tadına vardım . Benim için huzur tam olarak buydu , acı vermek . Eve gitmek istemedim bi an . Hatuna uzun zamandır uğramadığı hatırlayınca ona süpriz yapmaya karar verdim . Ve arabamı son hız hisarüstüne sürdüm .
Yarım saat yoldan sonra hatunun evine varabilmiştim . Kapının önüne geldiğimde evdeki ışıkların yanmadığını gördüm . Evde deildi ama gelicekti sonuçta dimi ama , evde bekliye bilirdim onu . Bana çıkarttığı yedek anahtarla kapıyı açtım . Çantamı koltuğa bırakıp üstüme hatunun kıyafetlerinden birini geçirmek için yatak odasına girdim . Kapıyı açıp odanın ışığını açtığımda gözlerimin önündeki manzaraya baka kalmıştım , ayakta durmakta zorluk çekip yere yığıldım...

ÇOOK UZUN Bİ BÖLÜM OLDU BENCE , SIZCE NASILDI ?