ORANTI

-8-

Avuçlarımın içinden kayıp giden bi hayatım , ve zorunlu olduğu şeyler sayesinde avuçlarını kapatmaktan korkan bi kız çocuğunu öldürmüştüm 13 yaşımda . Gömülmek için hazırlanmış minik bi beden , ve o bedeni taşıyamadığı için gömemeyen cılız kollara sahip büyüklüğü . Ellerindeki sigara dallarıyla kendine bi kule kuran prensesin büyük ve şiddetli sigara dumanıydı gökyüzü. Sigara dallarıyla kurduğu kuleden kaçmaya çalıştıkca , çarptığı tütündü bulutlar . Ve kendi kurduğu bu kulede çürüyüp gitmeyi bekleyen umudunu almayı unutmuştu .
Sigaralar yok oluyodu , bulutlar eriyodu , gökyüzü eteklerini atmosferden toplamaya karar vermiş kaçıyodu prensesin şehrinden . Ne kalmıştı geriye o şehirde , sigaradan yapılmış kuleler yoktu , ağlamalarına şahit olan ve ona eşlik eden tütün bulutları . Ellerini iki yanına açıp haykırdığında artık bi gökyüzünün olmadığını hatırladı. Prenses sessizce ayağa kalkıp göz yaşlarını sildi , saklanacak bi bulutu yoktu artık . Kendisi sakladı yardım almadan , sonra önündeki yerin dibine uzanan yarıktan aşağısına , boşluğa haykırdı . Artık kafasını kaldırıp ne yukarı baktı nede ağladı . Deişmişti herşey en çokta prenses deismisti . Artık prenses deil kalbi yok olmuş şehrindeki boşluğu nefretiyle ve öfkesiyle doldurmaya çalışan bi çığlıktı ,Ateşti birazda fırtına . Dedimya deisti diye , o günden sonra hiç bişey aynı olmadı .

Gerçek hayattada aynısıydı . Fakat şehrimden kaçırılıyodum şuan . Şuan arabanın ön koltuğunda oturmuş boş gözlerle sancara bakıyodum. Bi katile , ben bu katille aynı evde kalmıştım , aynı odada ve aynı yatakta uyumuştum . Yetmedimi dahası ben bu katili , hırsız sanıp beynini patlamaya yakın bi vuruş yapmıştım kafasına , ve onu bağlayıp odunu burnununa kadar sokup hesap sormuştum . Ha bide bana sarılmıştı. Bi katilin kokusunda rahatlamıştım .Ben gerizekkalıydım , hemde önde bayrak sallayınından . Ama bilemezdimki katil olduğunu . Hatunun yatakta çıplak bi şekilde ve karnındaki o kan dolu çukuru ve yanında onu izleyen sancarı görmesem inanmazdım . Güler geçerdim belki duysaydım şaka sanardım ama deildi bunuda sancarın beni arabaya tıkıp bilmediğim bi yolda bilmediğim bi sessizlikle ilerdiğini 2,5 saattir izlemeseydim inanmazdım .

Yüzünde mimik dahi yoktu , önüme döndüm , ellerimi bacaklarımın arasına sıkıştırıp gözlerimi yola diktim . Derin bi nefesi ciğerlerime kadar çektim ve geri verdim . Sessizliği bozan o olmuştu .

-" Sormıycakmısın ?" ah... neden diyemi sorsam yoksa amaç diyemi .

-"Neyi ? " bu soruma karşılık yüzünü bana dönüp ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalıştığına emindim . Ama yinede gözlerimi yoldan ayırmadım .
" nedenini yada ne biliyim işte .." bi katile göre fazla bosvermislik vardı kelimelerinde .Gözlerimi yine yoldan ayırmadım.

-" Nedenlerle ilgilenmiyorum , sonuçlar bana yetiyo. "evet sonuçlar neydi , Babam terketmişti , annem hayalet gibiydi yoktu , varmıydı oda azcıkdı . Peki ben bense yok oluyodum , intikam alıyodum insanlardan , Sancar ?.... Sancarsa katildi ama niye birini öldürme gereksimindeydi , bunu niye yapıyodu ? Veee Hatun ? hatun ölmüştü . Evet hatun benim arkadaşımda ama pek umrumda deildi , aslında kimse umrumda deildi . Ben kimseye değer vermezdim sadece kullanırdım . Hatunsa sadece zaman doldurmak için bi uğraştı , Ben dostluğa arkadaşlığa inanmazdım .

Tehlikeyi seviyodum . Kanımın hızlı akmasını sağlayan herşeyi seviyodum . Bu yüzden avlarımla uğraşırken önce heycan sonra nefret elde ettiğimde ise sadece hissizlik hepsi bundan ibaret . Aslında sancarla iyi bi ikili olabilirdik , ben tüm yavşakları , o ise tüm kaşarları yok ederdik . Ben bunları düşünürken gözlerim hala yoldaydı . Sancar susmuştu , sadece arada bir saatine baktığını dikiz aynasından göre biliyodum .

Ellerini havaya kaldırdı ve bana döndü . Ne yapmaya çalıştığını anlamadığım için ona döndüm . Yol boştu evet ama yinede korkmuştum . Tek kaşını kaldırıp beni süzdü ardından parmaklarını oynattı . Ve kafasını önüne eğerek büyük bi kahkaha attı arabanın içinde .

-"Bu parmaklar vücudunda dolandığı her kadını öldürdü. " sonra bi kahkaha daha patlattı ve arabayı yolun ortasında durdurdu . Bense hala ne tür bi kaçıkla aynı arabada bulunduğumu tartıyodum. O sırada vücudunu tamamen bana döndürdü ve kollarını bireştirdi . Sonra beni incelemeye başladı .

Gözleriyle tüm vücudumu süzdü . Tekrar kafasını önüne eğdi ve gülümsedi , ve bana baktı konuşmak istiyodu belli.

-" Aslında sende iyi parçasın , söylesene kaç kişiyle birlikte oldun şeker prenses ?" bunu beklemiyodum . Ne yani benidemi öldürmek istiyodu .

-" Hiç !  " evet doğruydu , bu zamana kadar tek bir kisiyle bile birlikte olmamıştım . Sevgilimde olmamıştı .
Bana yaklaştı gözlerime baktı . Tek bir duygu birikintisi bile yoktu . " Dürüst prenses "  daha çok yaklaştı artık nefeslerimiz birbirimize karıştı ama dudaklarımız deil .

-" Aslında biliyomusun , seni ilk gördüğümde aptal bi kız çocuğu görmüştüm , ama seni araştırdığımda yaralı ve bi o kadar nefret dolu bi kız çocuğu gördüm . Ne yaşadın bilmiyorum ..." sadece dinliyodum , gözlerimi kapatmıstım  , kimse beni çözemez yanlışsın sancar .

  ".... ama iyi bi ikili olabiliriz , sence ? "

KAFAM IYI DEIL KUSURA BAKMAYINN , BURDAN IYI OLABILIRDI BILIYORUM .