Ben tırmanırken
Eğilirdi dallar
Bilmezdim neden
Çocukluk
Bir uçurtmanın peşinden
Koşmakmış meğer
On dört yaşında
Ekmeğe giderken
Vurdular beni
Bir evim var
Şuracıkta
Öldüğüm yere yakın
Donup kaldı o an
Kahvaltı masası
Güvercinim, ah!
Annemin gözünden
Düşen yaş
Sulasın toprağımı.
