Een kikkerdroom
Miramar is een kikkertje.
Ze is dol op verhaaltjes.
Elke avond moet opa
een verhaal vertellen.
Vanavond vertelt opa
over een prinses.
Op een dag werd de prinses
betoverd door een heks.
De heks veranderde de prinses
in een kikker.
Gelukkig gaf de prins haar een kus.
Zo werd ze weer een prinses.
Messchien ben ik ook wel een prinses droomt Miramar.
Ze zou het heel leuk vinden
om in een kasteel te wonen.
Het enige wat ik moet doen
is een prins vinden, denkt ze.
Een prins die mij een kus wil geven.
Wachten op de prins.
Zo gezecht, zo gedaan.
De volgende ochtend hupt
Miramar al vroeg rond de vijver.
Maar er is geen prins te bekennen.
Na een tijdje word ze ongeduldig.
Ik heb hiet nog nooit een prins gezien, denkt ze.
Messchien weet die prins niet eens dat hier een vijver is!
Zo kan ik nog wel honderd jaar wachten op hem!
De zwarte prins.
Miramar besluit de prins
zelf te zoeken.
Dapper neemt ze de weg
naar het bos.
En zie, ze heeft geluk!
Daar komt een zwart paard aan.
En op dat paard zit een zwarte prins.
Miramar aarzelt geen moment.
Ze sprinkt te voorschijn en roept:
'Prins, geef mij een kus.
Dan word ik de prinses van je dromen!'
De zwarte prins lacht zijn zwarte tanden bloot.
'Hé, wat een lekker kikkertje,'
zegt hij.
'Ik ben dol op kikkerbilletjes!'
Op de vlucht
Miramar schrikt zich een hoedje.
Ze glipt nog net optijd uit de
handen van de hongerige prins.
Ze rent voor haar leven
en let niet op.
Als ze stil staat, schrikt ze wéér.
Ze weet niet meer waar ze is.
O jee, ze is verdwaalt!
