Bu gözler seninle öğrendi gülmeyi
Bu kalp yalnızca senin uğrunda köle
Kölelik en çok bana yakışmaz mıydı zaten senim önünde
Peki sorarım sana efendi
Becerebildim mi gönlünde yer etmeyi
Rüyalarında var mıdır yerim
Dudaklarına uğrar mı hiç adım
Hatrında var mıdır suretimin izleri
İyi bak bu gözlere
Bu gözler yalnızca senin için yandı efendi
Yalnız senin için tutuştu günlerce
Tabi sen bunların hiçbirini bilmezsin
Beni böyle seveceksen
Çekip gitmekse sevdamın bedeli
Sen sevme efendi
Bilme bunca şeyi
Bilme efendi
Bilme
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
PoesíaKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..