May naririnig akong mga Ungol.
Hindi Ungol ng mga taong nasasarapan.
Kundi Ungol ng mga taong nahihirapan.
Hindi ko sila matulungan dahil naka gapos ako sa isang madilim na silid.
Walang makaka tulong sa amin kundi ang mga PABEBE GIRLS (ayjoke* haha balik tayo)
gagong author yun ah ginawang katawa-tawa ang storya ko.
Wala akong magawa dahil kahit anong pihit ko sa mga kadena na naka gapos saken hindi parin ito matatangal ng basta-basta. Ano na ang gagawin ko? Ito naba talaga ang katapusan ko? Hindi ko naba talaga mararanasan ang maging isang normal na tao at mamuhay ng mapayapa? Saan bato nagsimula ang lahat?
*flashback*
Mara POV
Andito ako sa kwarto ko nagmuni-muni kung tatakas ba ako sa bahay para mag liwaliw kasama ang mga kaibigan ko. Simula kasi nung may nawawala na mga tao dito sa lugar namin hindi na ako pinapayagan nila Mama na Lumabas simulang tumungtong ng alas 6:00 ng gabi.
Lalabas paba ako? Anong oras naba? Napatingin ako sa left side ko para tignan kung anong oras naba. Aba? Alas 10:00 na pala ng gabi? Hmmm. Sge na nga lalabas nalang ako kahit saglit lang.
Kinuha ko ang itim na jacket ko sa aking drawer at dahang-dahan na lumabas ng kwarto na walang kahit anong ingay na mangyayari. Nang naka labas nako sa kwarto ko dahan-dahan akong bumaba ng hagdan ng may humawak sa braso ko. OH GOD PLEASE NOT NOW. huhuhu lagot ako neto.
"At san mo balak lumabas twin?" Sabi saken ni Maru kakambal ko. Pew akala ko si daddy na eh. Geez kung si Daddy yun nakooo! Lagot talaga ako neto.
"Ah-eh Maru dyan lang ako magpapahangin" palusot ko sana naman lumusot ako. Ang hirap oa naman utuin netong kambal ko letse talaga.
"Hmmm. Okay Pero sa isang kundisyon?" Sabi nya. Ay fvck bat may kundisyon pa? Naloko na! Hayss!
"Oh ano? Bilisan mo letse ka talaga" sigaw ko sakanya ng pabulong. Hays! Sana maabutan kopa sila sa kanto letseng Maru to.
"Ang baho ng bibig mo Mara. Nag toothbrush kaba?" Sabi nya saken sabay takip ng ilong nya. Kaya mariin kung kinurot ang gilid nya dahilan ng pagsigaw nya. PATAY! letseng Maru talaga Putcha.
"Potangina mo talaga Maru. Bat Sumigaw ka? Baka magising sina Mommy Mapapatay talaga kita" sigaw na sabi ko sakanya sabay hila pababa pota talaga tong lalaking to Pahamak kahit kelan bwisit.
"Ano ba maru? Bilisan mo putcha" sabi ko sakanya sabay palo sa braso nya. Ang pota nagpipigil ng tawa.
"Maru isa nalang baka maka rinig ka na ng malulutong na mura galing saken Bwisit ka" sabi ko sakanya. Argh! Baka wala na sila doon potangina naman oh.
"Kanina pako nakaka tanggap ng malulutong na mura mo Mara. Ah Ang kundisyon ko sayo SANA MAKAUWI KA NG LIGTAS" mariin na binulong ni Maru Ang huling salita nya saken. Kinalibutan ako doon ah. Pagkatapos nya akong sabihan non hinalikan nya ko sa Noo at sabay sabi nya na mag iingat ka kambal. Tapos umalis na sya.
Paglabas ko ng bahay. Ang Lamig sobrang lamig. Walang katao-tao ano naba ang nangyari sa lugar namen? hindi naba talaga ito magbabago?
Ng makarating ako sa kanto ng bayan namen. Andon sila nagkakasiyahan lalapit ba ako? O magtatago? Nakakatakot sila pati pag tawa nila nakakatakot. Bakit ba kasi ako lumabas?
Kasalukuyan akong ng tatago sa isang malaking puno parang ilang metro lang ang kayo sakanila. Ng biglang may humawak sa bewang ko. Ito naba talaga lord?
"Lumabas ka sa bahay nyo. Kaya lumabas ka sa punong to Marazel Nobe" nakakakilabot ang tinig nya. Sobrang Lamig na.
Lumabas ako sa Puno at naglakad sa mga taong nagkakasiyahan. Natigil ang tawanan ng dumating ako. Bakit ba? Ano bang meron saken?
"Mabuti naman at may iaalay kang Dalaga samin Roy" sabi ng isang matandang lalaki na naka itim. Natatakot nako. Anong iaalay?
Wait asan sina--
"Wag monang hanapin mga Kaibigan mo na ialay kona sila" Ano? Bakit? Nakakalito.
Magtatanong Pa sana ako kay Roy ng biglang may humampas sa ulo ko. Haggang sa unting-unti akong napahiga at nagdilim ang Lahat.
*End of flashback*
Nagising ako sa mga yapak ng isang tao. Ako naba ang susunod? Ito naba talaga ang katapos ko? Mag dedebu nako bukas hindi ba nila ako papaabutin ng bukas? Hindi din ba ako hinahanap nina mama?
Ang daming katanungan sa isip ko na hindi nasasagot. Itinapik ng isang tao ang mukha ko kaya napamulat ako. Biglang nanlaki ang mga mata ko. Roy ikaw ba ang tatapos ng buhay ko?
"Hindi kaba magtatanong kung anong oras na?" Tanong nya sa akin. Bakit ba magtatanong pako ng oras para ba malaman ko kung anong oras ako mamatay?
"Hmm. Ayaw mo mag salita kaya sasabihin ko nalang" sabi nya saken at tinignan nya ang Relo nya.
"its 12:00am HAPPY BIRTHDAY" tila ba nabuhusan ako ng malamig na tubig dahil sa sigaw ni Roy at Pagbukas ng Ilaw.
Huhuhu sina mama,papa,at maru. Shet totoo bato? Tinanggal ni Roy ang kadenang naka GAPOS sa akin.
"Know your Lesson Mara" sabi nya sa akin sabay halik sa Pisngi. Gwapo naman sya ay basta haha.
Tumakbo ako kina mama para yakapin sila. Umiiyak ako akala ko talaga mamatay nako.
"Anak, Surpresa namin to sayo at Para naman malaman mo ang lesson mo para hindi kana lalabas ng bahay" sabi saken ni daddy.
Pumunta ako kay maru at niyakap sya nakakamiss din pala ang tukmol na ito. Hahaha
"Happy Birthday Kambal" sabay na sabi namen hahaha natawa nalang kami.
"Sht na lesson to ah nakakatakot" sabi ko kay kambal. Hindi na sya kumikibo dahil parang nakakita sya ng multo dahil sa nakita nya. Pagtingin ko sa tinitignan nya.
*BANG*
Nagsisi ako kung bakit kopa tinignan tumingin ako sa puso ko dumudugo na iyon. Tinignan ko sina mama umiiyak na sila pati si Maru umiiyak na ito na nga talaga ang kataposan ko. Unti-unting nag dilim ang lahat--
*AND CUT*
A/N: Hi Readers alam ko galit kayo Pero Peace tayo. Trip-trip kolang yan eh. Haha Thankyou sa Lahat Bye :* lablots❤
