Gözlerimi açtığımda sırtımda ve kalçalarımın hemen altında bir baskı hissediyordum. Kirpiklerimi kırptığımda beynim savaşlar veriyordu. Hastane koridorundan çıktığımda beni kucağına alan kişinin suratını görebildim. Tanımıyordum. Beni lüks bir arabanın içine bindirdi ve ardından kendisi de yanıma geçti. Şöföre ''Eve'' diyerek emir verdi. Ona döndüm ve esaret fışkıran sesimle ''Sen kimsin?'' dedim. Yüzüme donuk bir ifadeyle bir kaç saniye baktı. ''Seni bu hayattan çekip çıkaracak kişi.'' dedi ve önüne döndü.''Bırak beni'' diyerek haykırırken elimi kaldıracak halim bile yoktu ve bu onun yararınaydı. Hayatım berbat bir düzende ilerliyordu. Annem yurtdışında yeni sevgilisiyleydi. Babamda kalıyorum, fakat yüzünü görmeye tahammülüm yok. İğrenç bir yaşayışım vardı pekala ama, bunları nereden biliyordu?
Düşüncelerimde boğulurken araba durdu, sanırım gelmiştik. Beni kucağına alıp eve ilerledi. Yorgundum, sesimi çıkaracak hali bulamıyordum kendimde. Ev lüks bir şekilde, abartıdan kaçınılmış, sade ve güzeldi. Merdivenlere ilerleyip beni üst kata çıkardı ve bir odaya girdi. Ardından dudaklarını araladı. ''Bir süre burada kalacaksın, güzelim.'' dedi. Gözyaşlarım yüzümü istila ederken ''Kimsin sen, bırak beni gideceğim buradan bırak!'' diye çırpınırken ayak uçlarıma ilerledi ve yatağın önünde diz çöktü. Yüzümdeki yaşları baş parmağıyla sildi. Ardından odadan çıktı.
Bir an telefonumu aradım fakat yoktu. Ah! Kesinlikle barda kalmıştı. Kafama yediğim şişe ile yere yığıldığımda, çantam orada kalmıştı. Beni hastaneye Yağız getirmişti. Merak etmiştir kesin. Alnıma vurduğumda başım zonkladığında kendimi yatağa attım. Üstümde hastane kıyafeti vardı. Odanın ucunda küçük bir dolap vardı. Yavaş adımlarla ilerleyip kapağını açtım. Şaşırmıştım. Herşey yepyeni ve benim bedenime göreydi. Nereden tanıyor bu pislik beni? diye iç geçirdim ve rahatlayacağım bir pijama çıkarıp giydim. Alnımda bir yara bandı vardı. Halsizdim. Eğer öyle olmasaydım burada kalmazdım da. Yürüyecek dahi halim yoktu. Oysa evime bayılmıyorum. Babama da. Belki burada kalmak bana iyi gelecektir diye düşündüm. Ah, Başak kızım salak mısın sen!? Tanımadığın bir adamla aynı evde kalmak mı? Beynimdeki bütün düşüncelerden kurtulup kendimi yorganın altına attım. Yeni güne güzel başlamayı dileyerek..
Yorumlarınızı esirgemeyin lütfen. İlk kez böyle bir şeye başladım. Desteklerinizle büyüyeceğiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAÇAK AŞK
Teen Fiction''Birbirimizden kaçıyoruz Başak, ve bu benim hiç hoşuma gitmiyor.'' dedi ve beni duvara yapıştırdı Kağan. Duvarın soğukluğu sırtımı soğuklaştırırken, Kağan'ın nefesi dudaklarımı yakıyordu. Galiba onu gerçekten istiyorum. Gerçekten onun nefesinde kay...
