otelden kurtuluş

34 2 0
                                    

Buradan kurtulmuştuk arkama baktığımda siyah çürümüş otel hala aynı yerde ziyaretçilerini bekliyordu şu aptal yerden biraz daha uzaklaştıktan sonra burayı kapamak için elimden geleni yapacaktım Matt ve Deoman arkamdan yaklaştıklarında ağlamakla karışık gülüyorlardı Tom'um minubusune vardığımızda birden bire onu anımsayıp ağlamaya başladım benimle birlikte deomanda ağlamaya başladı deoman sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı Matt ile ikimizde minibüsün farklı kenarlarındaki camlara yerleşip derin derin nefes aldık uzun bir aradan sonra ilk kez dışarıya çıkıyorduk kafamı kaldırıp otele yeniden baktığımda camda David'i gördüm kanlı elini cama yaslayıp aşşağı doğru kaydırdı ve göz açıp kapayana kadar kaybolmuştu bu aptal otelde tüm değer verdiğim arkadaşlarım kardeşlerimi sevgilimi  herkesi simdi ise herşeyimi alan otelin sahibi ve yeni tanıştığım  kardeşini kaybetmişbbir adamla kurtuluş yoluna ilerliyordum araba haraket ettiğinde gözümden akan yaşlar duramıyordu Matt ağlamamak için kendini sıkıyordu elini tuttum ve herşeyin daha güzel olacağını söyledim Matt'in gözünden akan yaşş...
Artık herşey bitmişti yeni bir sayfa açmıştık kendilerimize  Milanonun ışıklı ve güzel sokaklarında ilerlerken camdan sallana sallana yürüyen insanlara baktığımda kendimizin ne kadar pis olduğumuzu anladık Matt'e baktığımda şehre ilk defa inmiş gibiydi Deoman benim evim çok yakın orada temizleniriz dedi ne kadar itiraz etsekte Deoman bu dediğini yapar deomanın evine geldigimizde ne kadar ürkütücü olduğunu fark ettim tuvalete gitmek istediğimi söyledim kapıyı açarken kapı gıcırtısından ürkmüştüm Deoman bana havlu getirmeye gitmişti elimi yüzümü yıkadıktan sonra tişörtümü sıyırıp karnımdaki yara bere izine ve kurumuş kan lekelerine baktım havlum gelince banyoya girdim ve güzelce sabunlandım ve temizlendikten sonra banyodan çıktım deomanın verdiği kiyafetleri giydikten sonra her yer buğuluydu saclarimi taradim ve saclarima bakmak icin aynanin buharini sildim daha sonra arkamdan simsiyah gözlü yüzü maske ile kaplı bir adam korkunç ve acımasızca gülüyordu simsiyah gözleri ile bana baktı ben gözlerimi kapayıp olabildiğince yüksek bağırdım deoman ve mart benim çığlıklarımla birlikte kapıyı tekmeliyordu ve ben hala gözlerimi açmaya cesaret bulamıyordum
Herşey daha yeni mi başlıyordu??
Daha sonra fark ettim ki hastalığımın oyunuydu bu böyle birsey yok diye kendi kendime teselli veriyordum kapıyı açtığımda herşey daha guzel olacak o otelden kurtuldum artık diyordum tuvalete yeniden gittiğimde o hayali gördüğüm yere baktım aşşagıya mermere oturdum oraya kilitlenmiştim ne oluyo bana belirsizce şekiller görmeye başladım çığlık attım bana sesim çıkıyor gibi geliyor ama sesim çıkmıyormuş.
Oradan kalkamıyordum adeta oraya yapıştırılmış gibiydim.Matt geldi beni kucağına aldı ve koltuğa otutturdu.Matt'a eve gitmek istiyorum diye mırıldandım ne dediğimi bende bilmiyordum eve geldiğimde her yerde kan lekeleri görüyordum. Rüyamda kanda boğuluyordum rüyamın etkisinden kurtulamıyordum günlerdir azıma bir lokma birşey sürmüyordum. Yerimden kıpırdamaya korkuyordum başımı çevirmeye korkuyordum. Amansızca ve çok hızlı aralıksız kapı çalıyordu aynı andada zil çalıyordu düşündüğü şey miydi? Kapıyı açtığımda tuvalette gördüğüm siyah gözlü adam çığlık attım alttaki komsu geldi ve ney olduğunu sordu bende hiç birşey olmadığını kediden korktuğumu söyledim adam şüphelendi ama evine indi çok korkuyordum o adam hemen nasıl kaybolmuştu? Gözümün önünde amansızca şekiller belirgindi çok korkuyordum. Mutfağa gidip birşeyler yemek istedim ama korkuyordum kalkıp mutfağa giderken korkuyordum ama yoluma devam ediyordum dolabı açtığımda bir tencere vardı tencerenin kapağını açtığımda kan ve deri karışımi bir peynir yerine dişler vardı  dolabın kapağını kapadım ve yere yığıldım elimi yüzümü yıkamak için musluğu açtığımda kan akıyordu off bu evde daha durmak istemiyordum hemen üstümdeki pijamalarla kendimi dışarıya attım köşeden dönüp matt'a gidicekdim o evde daha kalamazdım köşeyi döndüğümde bir market vardı marketten bir adam çıkıyordu birde ne göreyim o adam! Koşarak oradan uzaklaştım çığlık atıyordum herkes bana bakıyordu. Ne oluyordu bana heryerde o adamı görüyordum tüm bunlar hayal miydi yoksa gerçekmi???

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 11, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yardım ÇığlıklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin