Someone's POV
"Hahahaha!"
Malademonyong halakhak ang humahabol sa akin.
Hayop sila. Mga traydor. Matapos namin silang pagsilbihan na parang sanggol sa duyan. Ito?! Ito ang igaganti nila?
Takbo lamang ako ng takbo upang hindi maabutan ng babaeng may hawak na kutsilyong handang ibaon sa akin.
"Ahhhhh."
Sht. Isang wire ang pumatid sa akin upang hindi na makatayo. Lumapit ito sa akin ngunit sa ngayon ay naglalakad na lamang ito.
"Hay naku. Ang tagal kitang hinabol malulumpo ka lang pala sa isang wire."
Sabat ng babaeng humahabol sa akin.
Hindi ko na mapigilang ibuhos ang mga tubig sa mata ko. Hindi na ako makatakbo dahil sa masakit na pagkapatid. Ayoko na rin. Pagod na ako. Pagod na akong tumakbo sa taong alam kong Hindi ko matatakasan.
“Oh? Anong drama to? Huwag ka ng umiyak. Walang maaawa sayo."
Isang sabat pa nito.
“Demonyo!"
Tumawa ito ng napakalakas na nakakarindi sa tenga.
“Bakit ? Maniniwala ka bang papatayin ka ng isang anghel? ” isang ngisi Ang pumorma sa kanyang mukha.
“Tama na. Pagod na ako. Itigil niyo na.”
Pagmamakaawa ko na kahit gawin ko man wala naring kwenta.
“Huwag kang mag-alala. Sandali nalang. Sandali nalang." Sabay tusok nito sa gitna ng tiyan ko.
“Napaka walang puso--”
Hindi ko naituloy dahil sa paglalim ng baon ng kutsilyo sa tiyan ko papunta sa puso at pina-ikot ikot ito.
“Psshh. "
Saad nito at hinati ang kalamnan ko na parang baboy .
“ Mors certa, hora incerta"
A/N: Yahh. Maiksi lang po. Hindi siguro yan chapter kung ituring. Introduction lang po. About sa title,you can search it on google if you like to. Pero kung ayaw niyo po, keribels.Next chapter.
Comment down below kung may tanong kayo sa story. And please, vote po tayo. Haha . Thank you po! God bless :')
BINABASA MO ANG
The Art Of Killing ( On Hold)
HororKilling is the name of the game. Survival is a claim to every. But killing is not a choice to survive. Killing is an art to terminate your life. But which shows its art? Dying or Surviving? A story on which mystery, horror and secrets are told.
