zijn naam is liam - a one direction story

De auditie

sorry mensen ik heb lang niet meer geschreven maar ik maak het goed hier is een nieuw hoofdstuk!

xxxx kyara

------------------------------------------------------------

Mijn wekker gaat af ''Danielle je moet nu echt opstaan anders kom je te laat!'' mijn moeder klopt op de deur ik spring mijn bed uit, kleed me aan een rode tanktop met een zwarte broek en VANS. mijn haar laat ik los over mijn schouders hangen. ik ren de trap af ''goeiemorgen iedereen'' zeg ik als ik beneden kom ''hèhè ze is wakker'' zegt justin, mijn oudere broer ik loop naar de keuken ''ik heb al gegeten ik was vroeg wakker'' zeg ik nog half slapend. ik hoor de bel ik loop naar de deur ''hey liam'' ''hey ben je klaar we moeten gaan'' ''oké ik pak mijn tas even '' ik loop naar woonkamer en pak mijn tas ''ik ga doei!'' roep ik voordat ik de deur dicht gooi. we lopen naar de auto en stappen in bij zijn ouders ''de rit is best lang'' zegt liam ''hoelang?'' ''twee uur'' ''dat hou ik wel vol denk ik'' zeg ik lachend, 1 uur later begin ik moe te worden ik leun met mijn hoofd tegen liams schouder aan en val in slaap. '''wakker worden we zijn er'' ik hoor liams zachte stem in mijn oor ik ga rechtop zitten en stap uit. mijn ogen worden groot als ik de rij zie ''er is een rij van hier tot Tokio'' ''nou laten we maar snel in de rij gaan staan'' zegt liam lachend, we sluiten aan het is stil dus besluit ik de stilte maar te verbreken'' ben je zenuwachtig?'' ''nee ik ben niet echt nerveus omdat ik dit al eerder gedaan heb'' ''en was simon cowell er ook?'' ''yep'' zegt liam met een poppende 'p' ''wauw'' . we komen steeds dichterbij en Liam wordt steeds stiller ''gaat het een beetje?'' hij knikt en zegt ''ik ben alleen een beetje nerveus'' ik kijk hem meelevend aan '' het komt wel goed ik weet het zeker en net zei je nog dat je niet nerveus was dus kom op je kunt het!'' zeg ik in een peptalk stem, na 2 uur komen eindelijk bij de balie voor de nummerstickers liam heeft nummer 61898. we lopen naar het podium backstage ''nummer 61898 is hierna aan de beurt!'' roept de man we lopen naar achteren liam pakt de microfoon aan en gaat klaarstaan ik kijk naar het podium en vang de naam harry styles op hij ziet er goed uit, chocolade bruine krullen gifgroene ogen en kuiltjes in zijn wangen, wacht stop met die gedachte! je hebt liam al!!   ''oké liam jij bent ga maar'' zegt de man en geeft liam een zacht duwtje richting het podium hij loopt het podium op. simon cowell kijkt verrast op als hij liam ziet en zegt ''kijkt wie we daar hebben, liam hoe gaat het?'' ''goed met u?'' ''ja met mij gaat het ook goed'' ''welk liedje ga je zingen liam?'' vraagt Nicole ''ik ga cry me a river zingen'' ''oké begin maar'' zegt simon. liam zingt uit volle borst simons mond hangt open en staat versteld, liam is klaar met zingen ''hoe kun je zo een schattige jongen nou wegsturen?'' vraagt Nicole duidelijk nog steeds in shock ''hij was er nog niet klaar voor'' zegt simon met zijn handen omhoog ''maar nu wel'' verdedigd Nicole haarzelf en liam simon zucht ''oké we gaan stemmen, Nicole?'' ''ja'' ''bradley?'' ''ja'' ''ik zeg ook een dikke vette ja'' zegt simon liam springt letterlijk een gat in de lucht ''dank u wel'' zegt hij en gaat af ik ren naar hem toe en knuffel hem zo lang als ik kan ''goed gedaan'' zegt zijn moeder en geeft hem een kus op zijn wang ''hallo'' zegt de man van daarnet ''uhm hoi is er wat ?'' ''eh ja we zoeken nog dansers en ik vroeg me af of je interesse hebt?'' ''wat? ja natuurlijk wil ik dansen voor x-factor'' ''oké dan zie ik je morgen'' omg ik kan het niet geloven ik heb een bijbaan en dan ook nog eens bij de x-factor! we stappen in de auto en gaan naar huis.