Multimedia: Eren
Uyandığımda bir hastane odasındaydım. Abim yanımdaki koltukda uyuyordu. Yatakta doğrularak hafızamı yokladım. Dün ile ilgili fazla bişey hatırlamıyordum. Sonra birden aklıma olanlar geldi. Yeniden sinirlenmeye başladım. Eğer bu bir şakaysa çok kötü olur. Ama ya değilse... Aklıma bu seçeneği getirmek istemiyorum. Eğer öyle birşey varsa. Hayır düşünmemeliyim. Böyle bişey olsa ortaya çıkardı sonuçta. Cİddi söylüyorum eğer bu bir şakaysa bu şakayı yapan kişiyi bulup kendi ellerimle öldüreceğim. Bunları düşünürken yine sinirlenmeye başladım. Yanımdaki masada duran bardağı alıp fırlattım. Abim bunu duymuş olucakki hemen yanıma geldi. O sırada hemşire elinde bir iğneyle geldi. "İSTEMİYORUMMM" diye bağırmaya başladım. Abim "Geçicek." diyerek beni turuyordu. Abim beni tutarken hemşire hemen iğneyi yaptı ve etraf yeniden kararmaya başladı.
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Uyandığımda yine aynı odadaydım. Defne koltukda oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. uyandığımı görünce hemen yanıma geldi. "Canım iyi misin?..." bla bla bla hiçbirini dinlemedim. Tek bildiğim bunu yapan kişiyi bulmak olucak. Umarım düşündüğüm gibi bir şakadır.
Eve geldiğimde odam eskisi gibi düzenliydi. Elime annem, babam,ben abim ve Defne'nin olduğu fotoğrafı aldım ve onlar ölmeden önceki anılarımı düşündüm. İstemsiz bir şekilde gözümden düşen yaşa baktım. Tam olarak annem ve babamın olduğu tarafa düşmüştü. Gözümün önünden anılarım geçerken istemsizce gülümsedim. Birazcık dinlenmenin iyi olacağını düşünerek uyudum. Doğrusu uyuyamadım. Çünkü Defne kulağımın dibinde "Yemek hazır" diye bağırdı. Sinirlerime hakim olamıyordum. "Bir daha beni bu şekilde bağırarak uyandırırsan senin o dilini keser götüne sokarım Defne!" diye bağırdım. Defne ilk başta biraz afalladı ama sonra kendine geldi ve dolu gözlerle dışarı çıktı. sanırım biraz fazla çıkışmıştım. Aslında fazla değildi ama Defne ufacık bir şeyde bile kırılabilecek kadar duygusaldı.Ona bi ara sırf bu yüzden kötü davrandığımı hatırlıyorum. Amacım bu kadar duygusal olmamasını sağlamaktı ama olmadı. Defne yine aynı Defne. Hemen aşağı inip yemeğimi yedim. Yemek bitince Defne'yle masayı topladık ve mutfağa geçtik. "Defne". cevap yok. "Defne". yine cevap yok."DEFNE"."ne var". Çok sakindi. "Defne ben özür dilerim. Yani anla bir çok sıkıntı yaşıyorum. Yanımda bi tek sen ve abim varsın. Ya cidden o sırada birden bire çıkıştım. Ama sen beni tanırsın. Yani ne biliyim ben böyleyim işte. Sende biraz fazla kırılgansın, bunu düzeltmemiz gerekiyor. Yoksa sadece ben değil herkes canını yakar. Herkes seni zayıf bularak sana daha fazla yüklenir. Ki eğer birisi senin canını yakarsa kendini ölmüş bilsin" diyip göz kırptım. O da en içten bir şekilde gülümseyip bana sarıldı. Bu işi hallettiğime göre şimdi sıra şu piçi bulmakta. ben bunları düşünüp dalmşken Defne'nin sesiyle kendime geldim. "Sen neden sinir krizi geçirdin ki?" diye sordu. Düşün,düşün. Onlara daha ortada belirli bişey yokken gerçeği söyleyemezdim. çünkü gerçek olmama ihtimali var. Eğer onlara olanları anlatırsam olaylar karışırdı. Ama ya doğruysa. Yok, yok değildir, hemen ortalığı karıştırmıyım en iyisi. "Hadi Gamze, cevap vermiycek misin artık?" "Immm, şeyyy..." Ney, Gamze söylede kurtul artık ya" "Şey, bi arkadaşım bi fotoğraf yollamış, şaka yapmak için de ondan." "Ne fotoğrafıymış o, ayrıca kim bu arkadaş?." Arkadaş lafıma bozulduğuna eminim. "Şey, attım zaten fotoğrafı ya. Ayrıca sen tanımazsın bizim sınıfdan" "Tanıştır o zaman" "Off Defne yaaa, neyse bn oadama çıkıyorum. İyi geceler."
Offfffffff yarım saatir yatağımda bir o yana, bir bu yana dönüyorum.Telefonuma gelen mesajla bi anda irkildim. Mesajı açtığımda sinirlerim yine bozuldu.
Çok güzel yalancısın. Defne'ye bu kadar değer verdiğini bilmiyordum. Desene çok eğlenicez.
Bu adam evimi gözetliyordu. Sakin olmalıydım. Hemen aşağı inip dışarı çıktım. Bütün bahçeyi felan her yeri aradım ama yoktu. Telefonumun titremesiyle mesaj geldiğini anladım. Artık mesajları açmaya korkuyordum.
Ne o yoksa ben mi arıyorsun? Ben sana nefesin kadar yakınım ama gözünden de bir o kadar uzağım.
Kafayı yiyicem. Kim bu. Sakinleşmem lazım. Yukarı çıktım ve kendimi huzursuz bir uykuya bıraktım...
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Eveeettttt. yeni bi bölümle daha karşınızdayım. Evet bu sefer hiç ekşın yok. Yarın yetiştirebilirsem yeni bölüm gelicek.
