Ik kon hem ontlopen,
Weg van zijn ogen.
Maar ja, nu is er geen ontlopen meer aan.
Ik moet recht voor zijn prachtige ogen staan.
[Het speelt zich af in de middeleeuwen van de hemel.]
(Ik ga hem nog herschrijven maar tot nu dan is hij voltooid)
'Noem me niet zo.' Zeg ik kil en zet Nighteye in haar stal. 'Waarom niet je bent toch mijn zusje.' Zegt hij. 'Dat ben ik niet meer. Ga weg je hebt al genoeg verpest!' Snauw ik naar hem.
'He wacht jij bent zelf uit huis gegaan.' 'Niet vader en moeder gooide me uit huis omdat ik aan vrede dacht.' Zeg ik en loop weg.
Hij pakt mijn pols. 'Laat me los.' Sis ik. 'Nee. Vader dacht dat jij wat in de "prins" zag.' Zegt hij.
Ik ruk mijn arm los. 'Ga weg laat me met rust en ik zie niks in de prins.' Snauw ik naar hem. 'Wat jij wilt. Ik kwam alleen kijken of het goed met je ging.' 'Ging je even kijken of het goed gaat daar ben je nu al bijna 3 jaar toelaat mee!' Roep ik uit.
Hij opent zijn vleugels. 'Nou dag zusje.' Zegt hij en vliegt weg. 'Ik ben je zusje niet meer!' Schreeuw ik naar hem.
Ik lat me op een hoorbaal vallen.
'Louise?!' Zegt een zachte stem. 'Louise wakker worden.' Zegt de stem weer.
Ik doe mijn ogen open, ik kijk recht in twee prachtig blauwe ogen. 'He wat is er gebeurt?' Vraag ik slaap donken terwijl ik recht op ga zitten.
'Ik denk dat je vannacht bij Black hebt geslapen.' Zegt Jackson. 'Wat!' Roep ik, hij lacht. 'Maakt niet uit.' Hij haalt wat hooi uit mijn haar.
Ik voel dat ik rood word. 'Maar uw ontbijt dan?' Hij pakt weer wat hooi uit mijn haar. 'Blijf hier ik kom zo terug.' Zegt hij voor ik iets kan zeggen is hij al weg gerend. 'Ik zie er verschrikkelijk uit hé Black?' Zucht ik en begin het hooi uit mijn haar te halen.
Na vijf minuten. 'Louise. Doe je ogen dicht.' Zegt hij ik doe mijn ogen dicht.
Hij pakt mijn hand ik schrik. 'Rustig maar ik begeleid je.' Fluistert hij. We lopen een stukje naar buiten. 'Blijf even staan.' Hij laat me los. 'Open je ogen maar.' Ik open mijn ogen voorzichtig. Ik zie een prachtige tafel gedekt met heerlijk eten.
'Maar..' Begin ik. 'Tast toe Louise.' Zegt hij vrolijk. Ik ga aan de tafel zitten. 'Mijn prins ik kan dit niet aan nemen en als uw vader ons samen ziet dat kan echt niet.' Zeg ik tegen hem. 'Nou en je bent toch mijn "bediende" en noem me gewoon Jackson.' Zegt hij. 'Oke maar dan eet ik maar één broodje.' Zeg ik snel en pak een broodje.
'Doe rustig aan mijn vader is in een vergadering.' Zegt hij. 'Nou en. Straks ziet Skye ons of nog erger Ramon.' Zeg ik. 'Waarom? Ramon weet toch dat jij mijn bediende bent.' 'Ja maar hij is zoon jongen die de hele tijd bezorgt is.' Mompel ik. 'O. Zo doet Valentijn ook.' Zegt hij.
Ik kijk hem vragend aan. 'Ze is mijn nichtje ze is bang dat ik me verwond ofzo heel vervelend echt waar.' 'Zo was mijn moeder vroeger ook.' Lach ik. 'Je hebt nog nooit vertel waar zij je ouders.' 'Ze ze zijn dood.' Lieg ik. 'Wat erg voor je. Mis je ze nog.' 'Nee. Ze mochten alleen mijn broer en niet mij.' Ik spreek de waarheid. 'Waar is je broer dan?' 'Ik heb geen flauw idee.' Zucht ik.
'Kunnen wel het over wat anders hebben?' Vraag ik. 'Waar wil je het over hebben dan?' 'Weer ik veel.' Er valt een stilte.
'Met wie ga je naar het bal?' Fluistert hij uiteindelijk. Ik word rood. 'Niemand.' ------------------
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dit is jackson in het volgende hoofdstuk komt Louise. X Serra
