Karanlığın İçindeki Saflık

BABAAAAA!!!

Bugün günne husursuz uyandım,içimde korku vardı ama fazl kafaya takmadım. Ayağa kalkıp banyoya gittim aynaya bakınca ne kadar kötü gözüktüğümün farkındaydı neyse işini halledip tekrar odaya geçtim.
Üstüme pembe bir tşört giyip lacivert birde pantolon giyip sade bir makyaj yaptım her zaman canlı renklerden ve güler yüzlü olmamı seviyorum en büyük etken tek varlığım olan babamdır.
Ben yeşil gözlerim dolgun dudaklarım ve ince bununla güzel bir kızdım.

Sonra odamdan çıkıp salona indim.Babam ortada gözükmüyodu kesin mutfaktadır diye düşündüm ve mutfayağa doğru yöneldim tahmininde doğru çıkmıştı.Masaya doğru yürüriyip babama "günaydın" dedim."Günaydın güzel kızın"ah babamın bana olan davranışlarına bayılıyorum çünkü babam her zaman anlayışlı ve bana karşı her şeyini vermiştir.
Bizim bir şirketimiz ve devlet lisemiz var ama ben özel liseye gidiyorum ve bugün okullar açılıyor.Ben lise üçe gidiyorum diye düşünürken babamın bana "ben evden çıkıyorum kızım seni okula bırakmamıştır ister misin?" diye sorunca düşüncelerine ara verip kafamı yemekten kaldırıp babama bakıp"tamam ama ceketimi ve çantamı hemen alıp geliyorum"deyince kafasını sallayıp"dışarıda arabanın içinde bekliyorum"demesiyle hızla mutfaktan çıkıp kendimi odama attım.
Hızlı iş yapıyim derken elim ailece çekilmiş fotoğrafa vurup yere düşmesini sağlamıştı.Hemen fotoğrafı yerden alıp incelemeye başladım çünkü bu fotoğraftan başka hiçbir yerde annemin resmi yoktu o yüzden bir şey olmaması lazımdı aynı anneme benziyordum ama benim saçlarım daha farklı bir rengi vardı.

Annem erkek kardeşimi doğururken ölmüş o zaman ben çok küçükmüşüm hiçbir şey hatırırlamıyorum. Keşke ikisisede hayatta olsa diye düşünürken babamı çok beklettiğim aklıma geldi.
Ceketimi ve çantamı hemen alıp aşağıya indim .Evin kampından çıkıp arabaya doğru yürürken bir arabanın babamın arabasına hızla üstüne sürdüğünü gördüm ve sonra çarpışan iki araba dudaklarından acı bir feryad kopup"babaaa!!!"diye bir çığlık koptu ağzından ve hayattaki zorluklar bir bir çıktı karşıma şuanda transdaymış gibi kala kaldım sonra babamın arabasına hızla gittim ama babamın kanlı yüzünü görünce tekrar çığlık atıp etrafdan yardım istedim şimdi şuan durmuş sadece babama bakıyordum ama babam hiç kıpırdamıyordu.
Öylece duruyordu kanlar içinde ve ben birşey yapamıyordu diğer adam umrumda bile değildi şuan içinde elle tutulur bir acı vardı .
Bütün hayattan ilişkisi kesmiş gibiydim sonra ambulansı siren seslerinin duyunca kendime geldim ve babamın arabanın içinden çıkan cansız bedenini gördüm sağlık görevlileriyle ambulansla bindim .
Babamı hayata döndürmeye çalışıyorlardı ajma olmuyordu onlara yalvardım babamı geri getirin diye ama bana sakinleştirici yaptılar ve gerisi büyük bir karanlık...

Vote ve yorumlarınınızı bekliyorum ayrıca kitap kapağı yapanlar bana bıldırcın bende adınınızla beraber paylaşıyim 😊😊😊